بیست وپنجمین د رما ن:

ای براد را ن بیما ر! آ یا میخواهد نا فع ترین تریا ق را که به هر د ردی د وا ا ست و لذ ت قد سی را به همرا ه د ا رد برا یتا ن معرفی کنم تا مورد ا ستفا د ه قرا ر د هید؟ چنا نچه جوا بتان مثبت با شد، با ید زیر د رخوا ست خود را با امضاء خود مزین سا زید؛.یعنی، توبه واستغفا ر را پیشه کرده وبا نما ز وعبود یت به د رگا ه حق تعا لی، آ ن د ا روی قد سی را که هما نا ا یما ن ا ست مورد ا ستفا ده قرا ر دهید.
آ ری، د نیا خواها ن با علا یقی که به د نیا پید ا می کنند ، مرضی معنوی تما می وجود آ نا ن را به ا ستیلای خود د رمیآ ورد؛.برعکس ا یما ن، به زخمها یی که ا ز ضربا ت د نیا خواهی، زوا ل و حسرت فرا ق ا ز د نیا، بر وجود معنویشا ن سیطره یا فته ا ست، همچون
مرهمی شفا بخش عمل کرده ، آ ن زخمها را ا لتیام بخشیده و شفای حقیقی را بنا بر مطالب آ ورده شده د رآ یا ت قرآ نی ورساله های بی شما ر بطور قطعی د رما ن می کند. برای جلوگیری ا ز ا طاله کل ام می گویم:
ا گرا یما ن را د ا روی قطعی د رد بد ا نبم؛ فرا یض واجب را ، با با ری به هر جهت ا نجا م دا د ن برعکس عمل کرده، غفلت، سفاهت ، هوسهای نفسا نی وخوا ستهای غیر مشروع را تحریک کرده وبه صورت زهری برا یما ن اثرخود را با قی می گذارد. هما نطوری که گفتیم، بیماری ، نا فی غفلت ا ست، ا شتها به گناه را ا زبین می برد، گرا یش به خوا ستهای غیرمشروع را سرکوب میکند . لذ ا با ید ا ز ا ین محصنا ت بیما ری سود های زیا د برده. وا ز د ا روهای ا یما ن قد سی ، یعنی توبه ، ا ستغفا ر، دعا ونیا ز؛ ا ستفا ده های وا فر
به برید . خد ا وند متعال به شما شفای عاجل عطا فرما ید و بیما ری تا ن را ما یه کفا رة الذ نوب قرا ر د هد. آمین، آمین، آمین