Ya Sêyemîn: Wek di Peyiva Yekemînde hatîye rave kirin. Divê li ser navê Xwedê dayîn, li ser navê Xwedê standin. Halbûku yê dide, bi piranî xafîle. Li ser navê xwe dide. Minnetek veşartî tê de heye. Yan jî ê ku distîne, xafile. Spasiya Mun’îmê heqîqî, dide sedemên zahîrî û xelet dike.

Ya Çaremîn: Tewekkul, qeneet û îqtisad, xezîne û serwetek wusa ye ku, bi tu tiştî re nayê guhertin. Ji ber ku deriyên ev xezîne û gencîneyên bê dawi negrim, Ez naxwazim ji mirovan mal û mulk bistînim. Hezar carî şûkur dikim ji Rezzaqê Zulcelal re ku, ji biçûkatiya min ve mecbûr nekiriye têkevim bin minnet û zilletê. Ji ber kerema Wî, ez dixwazim heta dawiya umrê xwe bi vê dustûrê berdewam bikim.

Ya Pêncemîn: ev yek û du salin ku bi ceribandin û pir nîşan dîtinamin qeneeta min hasil bû ku, destûr nade min ku, malên xelkê û bi taybetî diyariyên dewlemend û memûran ez bistînim. Hinekê wan min aciz dike. Belkî tê aciz kirin. Xwarin nadiye. Carna jî ji min re diqûlbîne bi şiklekî zîyan. Ew tê vê ma’neyê ku nestandina malê mirovan ji min re fermanekî manewîye. Standin ji min re qedexeye. Him jî tirsekî min heye. Herkesî her wext nikarim qebûl bikim. Dema ez diyariya xelkê bigrim, wext an bêwext daxwaz nekim jî lazime ez mêhvanan qebûl kim, xatirêwan neşkînim. Eva jî xweşiyami naçe. Him xwarina perçek nanekî hişk, û kincekî sed pîne lixwe kirin, ji min re bêtir xweş tê. Min ji tasannu (kirinên ne ji dil) û çaplûsê xelas dike. Xwarina peqleweyên herî baş yên xelkê û lixwe kirina kincên xemilandî û neçarî xwatirê wan girtin, bi min qe xweş nayê.

Ya Şeşemîn: Sedemê nexwestina mina herî girîng eve: mezheba me da alimekî giranbûha İbn-i Hacer dibêje ku: “Heger bi niyeta (mebesta) salahîyetê kesek tiştek bide te, lê tu ne Salih bî ew tişt ji te ra heram e.”

Vaye ; Mirovên vê zemanê ji bona hirs û temehê, diyarîya xweya piçûk zêde biha difroşin. Bêçareyekî weke minî gûnehkar, Welî an Salih dihesibînin û nanekî didine min. Heger ez xwe Salih bizanibim, ew nîşanê qûretîye. Delîla tunebûna salahîyetê ye. Heger ez xwe Salih nebînim, standin wî malî ji min re ne caîz e. Him standina sedeqe û diyariyên di dewsa karên axîretê da, fêkiyên baqî yên axîretê li dunyayê xwarine fanîye.