Яғни, Ру-бубиеттің салтанаты қалайша убудиетті және бағынуды қажет етсе, Рубубиеттің қүдсиеті, пәктігі де қажет етеді - қүл өз кемшілігін көріп, истиғфар айтумен Раббысын бүкіл кемшіліктерден таза, ұзақ және далалат жолындағылардың батыл пікірлерінен мүқаддас, мұғарра болғанын Тәсбих айтумен, «Субханаллаһ» - арқылы жария етсін.

Әрі Рубубиетінің Құдіретінің кәмілдігі де қажет етеді, құл өзінің дәрменсіздігін және мақұлықтардың әжиз екенін көріп, Самадани Құдіретінің ұлы өнер туындыларының алдында оларды ұнату және таң қалумен «Аллаһу акбар» - деп, хузуғ етумен руқуғқа барып, Оған сиынсын және тәуекел етсін.

Әрі Рубубиетінің шексіз көп рахмет қазыналары да қажет етеді: құл өз мүқтаждығын және бүкіл мақүлықтар-дың пақырлығы мен қажеттіліктерін сауал және дүға тілімен көрсетіп, Раб-бысының жомарттығы мен нығмет-теріне шүкіршілік етіп, мақтап, әрі «ӘлхамдулилләҺ» - деп паш етсін.