Осындай күйдегі мұңлық иман және құлшылық арқылы әлгіндей Пади-шах-ы Зүлжәлалға мойынсұнып, кенет оны барлық дұшпанына қарсы арқа сүйер тіреніш әрі қажеттіліктерін қамтамасыз ететін қамқоршы етіп, әркім өзінің мойынсұнған мырзасының абыройымен, даңқымен масат-танатыны сияқты, ол да иман арқылы Қадир, Рахим бір цатшаның қол астына кірсе, құлшылық арқылы қызмет етсе, сондай-ақ ажалдың жою жарлығын өзі турасында міндеттен босату жарлығына айналдырса, қаншалықты қуанарын, алғьгс айтып шатта-нарын, қарыздар болатынын, қаншалықты шүкір ете мақтанатынын өздерің ойлап көріндер.

Әлгі мектеп оқушыларына айтқанымды абақтыдағыларға да қайталап былай дедім: „Оны танып, мойынсүнған адам зынданда жатса да бақытты. Оны үмьггад11 зәулім са-райда жүрсе де зынданда, әрі бейбақ, әрі бей-шара." Тіпті, бақытты бір жан дарға асылар алдында бейбақ залымдарға былай деген екен: „Негізінде көзі жойылғалы турған мен емес,

сендерсіндер. Бәріңнің мәңгіге жойылатында-рыңа кәміл сенгендігімнен, қазірден-ақ әбден кегімді алып тұрмын... ЛӘ ИЛӘҺӘ ИЛЛАЛ-ЛАҺ..." деп күлімсірей жан тапсырған екен