Бир бөлүгү Софистер болуп, адамдын касиети болгон акылдан баш тартып, акмак айбандардан да төмөнкү даражага түшүп, ааламдын бар экенин жокко чыгарууну, атүгүл өздөрүнүн денелерин жокко чыгарууну оңой кабыл кылышты. Себеби, бул пикирлерди материалистик ой боюнча, себептер жана табияттын жаратуучу болгонун кабыл кылыштан көрө өздөрүн да ааламды да жок деп айтып абдан караңгы бир абалга түшүшүптүр.

Философтордун экинчи бөлүгү атеизмде, себептер жана табият жаратуучу болуу жагында, бир чымындын жана бир данектин жаралуусу үчүн чексиз мүшкүлдөр бар, ошолордун жаралуусу үчүн акыл жеткис бир күч керек. Ошол үчүн, мажбур болушуп, жаратууну танышып, «жоктон бар болбойт» деп айтышат. Анан дагы жок болууну да мүмкүнсүз деп «бар зат жок болбойт» деп чечим чыгарышууда. Жалгыз гана, атомдордун кыймылдары менен, кокустук шамалдары менен бир тизилиш, бир бузулуш жана бир жыйналуу, бир таралуу түрүндө өтүүчү абалга кирет деп пикир кылып жатышат.

Эми сен кара, акмактыктын жана караңгылыктын эң төмөнкү даражасында болуп, өзүн эң жогорку акылдуу деп ойлогон адамдарды көргүн, жана атеизм адамды канчалык маскара, төмөн жана караңгы кылганын бил, үлгү ал!