Voor de werken van de Risale-i Nur en dus voor de werken van God zijn er zelfs opofferingsgezinden die met een onvoorstelbare ijver, enthousiasme en liefde vanuit hun hart en ziel hun nachtrust opofferen. Kijk eens hier! Er zijn studenten van de Risale-i Nur die wanneer men tegen hen zegt: “Ga in de plaats van de Risale-i Nur die andere boeken overschrijven, dan zullen wij jou het hele vermogen van de Amerikaanse miljardair Ford geven”, zonder de punt van het papier te lichten het volgende antwoord geven: “Al zou je mij de wereld met zijn rijkdom en heerschappij geven, dan kan ik het nog niet accepteren. Want de Grote Gerechtigheid zal ons door het bestuderen van de Risale-i Nur en de werken voor de Risale-i Nur een onuitputtelijke, eeuwige rijkdom geven. Kan jullie wereldse rijkdom mij eigenlijk wel gelukkig maken? Dat is nog te betwijfelen. Maar dat we met het eeuwige rijkdom dat onze Heer ons zal schenken echt gelukkig zullen worden is twijfelloos.

Waardevolle vrienden!

De jongeren die later pas de verheven waarde van de Risale-i Nur begrijpen of de jongeren die later pas van de Risale-i Nur horen en de Risale-i Nur leren kennen, zeggen brandend van binnen: “Mijn waardevolle jeugd waarvan ik de waarde later pas begreep zal ik niet met voorbijgaande dingen verspillen. Ik zal het alleen nog maar gebruiken omwille van de Qur'an en het geloof en ik zal mijn jeugd in dienst stellen van mijn geliefde God en ik zal de geboden van de profeet gehoorzamen en zo mijn weg vervolgen. Alleen zo zal ik met mijn voorbijgaande jeugd een eeuwige jeugd behalen”.

Laat degene die ziet dat wij ons zo aan de Risale-i Nur binden niet denken dat wij ons van de wereld hebben afgescheiden. Integendeel, wat dit betreft laten wij met onze afgegrensde werken blijken dat als wij alleen zijn, wij onze werken, als we student zijn wij onze lessen, als wij ambtenaar zijn wij onze plichten en als wij handelaar zijn wij onze handel verrichten. Hoe veel wereldse zaken wij ook nog moeten verrichten en hoe veel les en tentamens wij binnenkort ook nog moeten verrichten dan nog vinden we tijd, kunnen we tijd vinden, reserveren we tijd en kunnen we tijd reserveren voor de Risale-i Nur en voor zijn werken. Net zoals we elke dag brood, water en lucht nodig hebben, zo hebben wij elke dag behoefte aan de werkelijkheden van de Qur'an en het geloof.

Jazeker, wanneer we met de Risale-i Nur bezig zijn, hebben we veel meer succes in onze werken en lessen waardoor we kracht krijgen en enthousiaster worden. Bij ons wekt dat de gedachte op om in deze wereld voor het geloof te werken. Het laat ons begrijpen hoe waardevol de tijd is. Ons hart en verstand wordt op een effectieve manier ervoor gewaarschuwd dat de afgescheurde blaadjes van de dagkalender aantonen dat die dag niet opnieuw terug komt. Dit motiveert ons om de tijd van ons waardevol leven meer waarde te geven. Het redt ons ervan om onze tijd te doden met hier en daar lege, onnodige zaken of zaken waarvan men denkt dat ze nodig zijn, terwijl het volgens ons nutteloos is. De Risale‑i Nur wekt bij ons een liefde op om zelfs tijdens de rust voor de werkelijkheden van het geloof te werken om zo het genot dat de barmhartige God in die werken heeft gestoken te proeven. Zodoende laat Hij ons de weg bewandelen om in deze voorbijgaande wereld een eeuwig leven te verdienen.