لمعه‌لر | سكزنجى لمعه | 78
(54-118)
بِسْمِ اﷲِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

غوث، مشهور قصيده‌سنده (صراحت درجه‌سنده) بزلردن، يعنى حزب القرآندن خبر ويرديگى گبى، داها بر قاچ يرده ينه إشارى بر طرزده خبر ويرييور.


أزجمله، او قصيده‌نڭ آرقه‌سنده ”مجموعة الأحزاب“ڭ (٥٦٣) نجى صحيفه‌سنده، ينه او معلوم مريدندن بحث ايدييور و بيتنده دييور كه:


فَمُرِيدِى اِذَا دَعَانِى بِشَرْقٍ اَوْ بِغَرْبٍ اَوْ غَارٍ فِى بَحْرِ طَامِى اَغِثْهُ


”غربده بنى چاغيرديغى وقت، اونڭ إمدادينه يتيشه‌جگم.“ أوت طوغريدر. عربى تاريخ ايله بيڭ اوچ يوز اوتوز طوقوزده (١٣٣٩) مدهش بر بحرانِ روحى و دهشتلى بر هيجانِ قلبى و دغدغه‌لى بر تشوّشِ فكرى گچيرديگم صيره‌لرده، پك شدّتلى بر صورتده حضرتِ غوثدن إستمداد أيلدم. بر ايكى يرده بحث ايتديگم گبى، ”فتوح الغيب“ كتابى ايله و دعا و همّتيله إمداديمه يتيشدى و او بحرانى گچيردم. ايشته او مريدى ايسه، بيچاره سعيد الكردى اولديغنى مشهور قصيده‌سنده قطعى گوسترديگى گبى، بو قصيده‌ده ده {فَمُرِيدِى} دن مراد اودر. چونكه {دَعَانِى بِغَرْبٍ} أبجد حسابيله بيڭ اوچ يوز اوتوز طوقوز (١٣٣٩) ايدر. او زمان مملكتمه نسبةً غرب صاييلان إستانبولده ايدم. {دَعَانِى بِغَرْبٍ} مقامِ أبجديسى زمانِ إستمداديمه توافق ايدييور. حسابده {اِذَا} لفظى داخل اولماز. چونكه {اِذَا} زمانى گوسترييور، {دَعَانِى بِغَرْبٍ} جمله‌سى او مبهم زمانى تعيين ايدييور.


سس يوق

لمعه‌لر