مثلا: بو بيچاره سعيد، وانده درسِ حقائقِ قرآنيه ايله مشغول اولديغم مقدارجه شيخ سعيد حادثاتى زماننده وسوسه‌لى حكومت، هيچ بر جهتده بڭا ايليشمدى و ايليشه‌مدى. وقتا كه ”نه‌مه لازم“ ديدم، كندى نفسمى دوشوندم. آخرتمى قورتارمق ايچون أرَكْ طاغنده خرابه مغاره گبى بر يره چكيلدم. او وقت سببسز بنى آلديلر نفى ايتديلر. بوردوره گتيريلدم.

اوراده ينه خدمتِ قرآنيه‌ده بولونديغم مقدارجه، (او وقت منفيلره چوق دقّت ايديلييوردى، هر آقشام إثباتِ وجود ايتمكله مكلّف اولدقلرى حالده) بن و خالص طلبه‌لرم مستثنا قالدق. بن هيچ بر وقت إثباتِ وجوده گيتمه‌دم، حكومتى طانيمادم. اورانڭ واليسى، اورايه گلن فوزى پاشايه شكايت ايتمش. فوزى پاشا ديمش: ”اوڭا ايليشمه‌يڭز، حرمت ايديڭز!“ بو سوزى اوڭا سويلتديرن، خدمتِ قرآنيه‌نڭ قدسيتيدر. نه وقت نفسمى قورتارمق، يالڭز آخرتمى دوشونمك فكرى بڭا غلبه ايتدى. خدمتِ قرآنيه‌ده موقّت فتور گلدى؛ عكسِ مقصدمله طوقات ييدم. يعنى، بر منفادن ديگرينه (إسپارطه‌يه) گوندريلدم.

إسپارطه‌ده ينه خدمت باشنه گچدم. يگرمى گون گچدكدن صوڭره بعض قورقاق إنسانلرڭ إخطارلريله: ”بلكه بو وضعيتى حكومت خوش گورميه‌جك، بر پارچه تأنّى ايتسه‌ڭ، داها ايى اولور.“ ديديلر. بنده تكرار يالڭز كنديمى دوشونمك خاطره‌سى قوّت بولدى. ”امان خلقلر گلمه‌سين“ ديدم. ينه او منفادن دخى اوچنجى نفى اولارق بارلايه ويريلدم.

بارلاده نه وقت بڭا فتور گلمش ايسه، يالڭز كنديمى دوشونمك خاطره‌سى قوّت بولمش ايسه، بو أهلِ دنيانڭ ييلانلرندن، منافقلرندن بريسى بڭا مسلّط اولمش. بو سكز سنه‌ده سكسان حادثه‌يى، كندى باشمدن گچديگى ايچون حكايه ايده‌بيليرم. اوصانديرمامق ايچون قيصه كسييورم.