لمعه‌لر | اوننجى لمعه | 137
(134-147)

أى قارداشلرم! باشمه گلن شفقت طوقاتلرينى سويله‌دم. سزلرڭ ده باشڭزه گلن شفقت طوقاتلرينى، إذن ويرسه‌ڭز و حلال ايتسه‌ڭز سويله‌يه‌جگم. گوجنمه‌يڭز. گوجه‌نن اولورسه إسمنى تصريح ايتميه‌جگم.


ايكنجيسى: ئوز قارداشم و أڭ برنجى و يوكسك و فداكار بر طلبه‌م اولان عبد المجيدڭ وانده گوزل بر أوى واردى. إداره‌سى يرنده، هم معلّم ايدى. خدمتِ قرآنيه‌نڭ داها رواجلى بر يرى اولان حدوده گيتمكلگم ايچون آرزومڭ خلافنه اولارق تشبّث ايدنلره، إجتهادنجه گويا منفعتم ايچون إشتراك ايتمدى، رأى ويرمدى. گويا بن حدوده گيتسه ايدم، هم خدمتِ قرآنيه سياستسز، صافى اولميه‌جق، هم اونى واندن چيقاره‌جق ايديلر دييه إشتراك ايتمدى. مقصدينڭ عكسيله شفقتلى بر طوقات يدى. هم واندن، هم او گوزل أويندن، هم مملكتندن آيريلدى؛ أرغنى‌يه گيتمگه مجبور قالدى.


اوچنجيسى: خدمتِ قرآنيه‌نڭ پك مهمّ بر أعضاسى اولان خلوصى بك، أگيرديردن مملكته گيتديگى وقت، سعادتِ دنيويه‌يى تام ذوق ايتديره‌جك و تأمين ايده‌جك أسباب بولونديغندن، بر درجه صِرف اُخروى اولان خدمتِ قرآنيه‌ده فتوره يوز گوسترمگه دائر أسباب خاضرلاندى. چونكه هم چوقدن گورمديگى پدر و والده‌سنه قاووشدى، هم وطننى گوردى، هم شرفلى، رتبه‌لى بر صورتده گيتديگى ايچون دنيا اوڭا گولدى، گوزل گوروندى. حالبوكه خدمتِ قرآنيه‌ده بولونانه؛ يا دنيا اوڭا كوسملى ويا او دنيايه كوسملى. تا إخلاص ايله، جدّيت ايله خدمتِ قرآنيه‌ده بولونسون.


ايشته خلوصينڭ قلبى چندان لايتزلزل ايدى. فقط بو وضعيت اونى فتوره سَوق ايتديگندن شفقتلى طوقات يدى. تام بر ايكى سنه بعض منافقلر اوڭا مسلّط اولديلر. دنيانڭ لذّتنى ده قاچيرديلر. هم دنيايى اوندن، هم اونى دنيادن كوستورديلر. او وقت وظيفۀِ معنويه‌سنده‌كى جدّيته تام معناسيله صاريلدى.

سس يوق