ايكنجى نكته: فاطرِ حكيم، إنسانڭ وجودينى مكمّل بر سراى صورتنده و منتظم بر شهر مثالنده ياراتمش. آغزده‌كى قوّۀِ ذائقه‌يى بر قپوجى، أعصاب و طمارلرى تلفون و تلغراف تللرى گبى (قوّۀِ ذائقه ايله، مركزِ وجودده‌كى معده ايله بر مدارِ مخابره‌لريدر) كه؛ آغزه گلن مادّه‌يى او طمارلرله خبر ويرر. بدنه، معده‌يه لزومى يوقسه ”ياساقدر!“ دير، طيشارى آتار. بعضًا ده بدنه منفعتى اولمامقله برابر ضررلى و آجى ايسه؛ همان طيشارى آتار، يوزينه توكورور.

ايشته مادام آغزده‌كى قوّۀِ ذائقه بر قپوجيدر؛ معده، جسدڭ إداره‌سى نقطه‌سنده بر أفندى و بر حاكمدر. او سرايه وياخود او شهره گلن و سرايڭ حاكمنه ويريلن هديه‌نڭ يوز درجه قيمتى وارسه، قپوجى‌يه بخشيش نوعندن آنجق بش درجه‌سى موافق اولور، فضله اولاماز. تا كه؛ قپوجى غرورلانوب، باشدن چيقوب وظيفه‌يى اونوتوب، فضله بخشيش ويرن إختلالجيلرى سراى داخلنه صوقماسين. ايشته بو سرّه بناءً، شيمدى ايكى لقمه فرض ايدييورز. بر لقمه، پينير و يمورطه گبى مُغَدّى مادّه‌دن قرق پاره؛ ديگر لقمه، أڭ أعلا باقلاوادن اون غروش اولسه.. بو ايكى لقمه، آغزه گيرمه‌دن، بدن إعتباريله فرقلرى يوقدر، مساويدرلر؛ بوغازدن گچدكدن صوڭره، جسد بسلمه‌سنده ينه مساويدرلر بلكه بعضًا قرق پاره‌لق پينير داها ايى بسلر. يالڭز، آغزده‌كى قوّۀِ ذائقه‌يى اوقشامق نقطه‌سنده ياريم دقيقه بر فرق وار. ياريم دقيقه خاطرى ايچون قرق پاره‌دن اون غروشه چيقمق، نه قدر معناسز و ضررلى بر إسراف اولديغى قياس ايديلسين. شيمدى، سراى حاكمنه گلن هديه قرق پاره اولمقله برابر، قپوجى‌يه طوقوز دفعه فضله بخشيش ويرمك، قپوجى‌يى باشدن چيقارير، ”حاكم بنم“ دير. كيم فضله بخشيش و لذّت ويرسه اونى ايچرى‌يه صوقه‌جق، إختلال ويره‌جك، يانغين چيقاره‌جق، ”امان دوقتور گلسين، حرارتمى تسكين ايتسين، آتشمى سوندورسين.“ ديديرمگه مجبور ايده‌جك.