لمعه‌لر | يگرمنجى لمعه | 327
(312-327)

بو مرضڭ چارۀِ يگانه‌سى: نفسنى إتهام ايتمك و نفسنه دگل، دائما قارشيسنده‌كى مسلكداشنه طرفدار اولمق. فنِّ آداب و علمِ مناظره‌نڭ علماسى مابيْننده‌كى حق‌پرستلك و إنصاف دستورى اولان شو: ”أگر بر مسئله‌نڭ مناظره‌سنده كندى سوزينڭ حقلى چيقديغنه طرفدار اولوب و كندى حقلى چيقديغنه سَوينسه و خصمنڭ حقسز و ياڭليش اولديغنه ممنون اولسه، إنصافسزدر.“ هم ضرر ايدر. چونكه حقلى چيقديغى وقت او مناظره‌ده بيلمديگى بر شيئى اوگرنمييور، بلكه غرور إحتماليله ضرر ايده‌بيلير. أگر حق خصمنڭ ألنده چيقسه؛ ضررسز، بيلمديگى بر مسئله‌يى اوگرنوب، منفعتدار اولور، نفسڭ غرورندن قورتولور. ديمك إنصافلى حق‌پرست، حقّڭ خاطرى ايچون نفسڭ خاطرينى قيرييور. خصمنڭ ألنده حقّى گورسه، ينه رضا ايله قبول ايدوب، طرفدار چيقار، ممنون اولور.


ايشته بو دستورى أهلِ دين، أهلِ حقيقت، أهلِ طريقت، أهلِ علم كنديلرينه رهبر إتّخاذ ايتسه‌لر، إخلاصى قزانيرلر. و وظيفۀِ اُخرويه‌لرنده موفّق اولورلر. و بو فجيع سقوط و مصيبتِ حاضره‌دن رحمتِ إلٰهيه ايله قورتولورلر.


سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

سس يوق

لمعه‌لر