لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 437
(429-498)

آلتنجى رجا: بر زمان أليم بر أسارتمده، إنسانلردن توحّش ايدوب بارلا يايلاسنده چام طاغنڭ تپه‌سنده يالڭز قالدم. يالڭزلقده بر نور آرايوردم. بر گيجه، او يوكسك تپه‌نڭ باشنده‌كى يوكسك بر چام آغاجنڭ اوستنده‌كى اوستى آچيق اوطه‌جقده ايدم. اوچ درت غربتى بربرى ايچنده إختيارلق بڭا إخطار ايتدى. آلتنجى مكتوبده ايضاح ايديلديگى گبى؛ او گيجه ايصسز، سسسز، يالڭز آغاجلرڭ خيشيرتيلرندن و همهمه‌لرندن گلن حزين بر صدا، بر سس رقّتمه، إختيارلغمه، غربتمه زياده طوقوندى. إختيارلق بڭا إخطار ايتدى كه؛ گوندوز ناصل شو سياه بر قبره تبدّل ايتدى، دنيا سياه كفننى گيدى، اويله ده؛ سنڭ عمريڭڭ گوندوزى ده گيجه‌يه و دنيا گوندوزى ده برزخ گيجه‌سنه و حياتڭ يازى دخى ئولومڭ قيش گيجه‌سنه إنقلاب ايده‌جگنى قلبمڭ قولاغنه سويله‌دى. نفسم بِالمجبوريه ديدى: أوت بن وطنمدن غريب اولديغم گبى، بو أللى سنه ظرفنده‌كى عمرمده زوال بولان سَوْدكلرمدن آيرى دوشديگمدن و آرقه‌لرنده اونلره آغلايه‌رق قالديغمدن، بو وطن غربتندن داها زياده حزين و أليم بر غربتدر. و بو گيجه و طاغڭ غريبانه وضعيتنده‌كى حزين غربتدن داها زياده حزين و أليم بر غربته ياقينلاشييورم كه، بتون دنيادن بردن مفارقت زمانى ياقينلاشديغنى إختيارلق بڭا خبر ويرييور. بو غربت غربت ايچنده و بو حزن حزن ايچنده‌كى وضعيتدن بر رجا، بر نور آرادم. بردن ايمانِ بِاﷲ إمداده يتيشدى. اويله بر اُنسيت ويردى كه؛ بولونديغم مضاعف وحشت بيڭ دفعه تضاعف ايتسه ايدى، ينه او تسلّى كافى گليردى.


سس يوق