لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 434
(429-498)

ايشته او قدسى دفترڭ أڭ مكمّلى؛ قرق وجهله معجزه و هر دقيقه‌ده هيچ اولمازسه يوز ميليونڭ ديللرنده گزن، نور سرپن و هر بر حرفنده أصغرى اولارق اون ثواب و اون حسنه و بعضًا اون بيڭ و بعضًا ليلۀِ قدر سرّيله بر حرفنه اوتوز بيڭ حسنه و ميوۀِ جنّت و نورِ برزخ ويرن قرآنِ معجز البياندر. بو مقامده اوڭا رقابت ايده‌جك كائناتده هيچ بر كتاب يوقدر و هيچ بر كيمسه گوستره‌مز. مادام بو ألمزده‌كى قرآن، سماوات و أرضڭ خالقِ ذو الجلالنڭ ربوبيتِ مطلقه‌سى نقطه‌سندن و عظمتِ الوهيتى جهتندن و إحاطۀِ رحمتى جانبندن گلن كلاميدر، فرمانيدر؛ بر معدنِ رحمتيدر. اوڭا ياپيش. هر درده بر دوا، هر ظلمته بر ضيا، هر يأسه بر رجا، ايچنده واردر.


ايشته بو أبدى خزينه‌نڭ آناختارى ايماندر و تسليمدر و اونى ديڭله‌يوب قبول ايتمك و اوقومقدر.


بشنجى رجا: بر زمان إختيارلغمڭ مبدأنده، بر إنزوا آرزوسيله، إستانبولڭ بوغاز طرفنده‌كى يوشع تپه‌سنده، يالڭزلقله روحم بر إستراحت آرادى. بر گون او يوكسك تپه‌ده، دائرۀِ اُفقه، أطرافه باقدم. غايت حزين و رقّتلى بر لوحۀِ زوال و فراقى، إختيارلغڭ إخطاريله گوردم. شجرۀِ عمريمڭ قرق بشنجى سنه‌سى اولان قرق بشنجى دالنده‌كى يوكسك مقامندن، تا حياتمڭ آشاغى طبقه‌لرينه نظر گزديردم. گوردم كه؛ او آشاغيده، هر بر دالنده، هر بر سنه‌نڭ ظرفنده سَوْدكلرمدن و علاقه‌دارلرمدن و طانيشدقلرمدن حدسز جنازه‌لر وار. و او فراق و إفتراقدن گلن غايت رقّتلى بر معنوى تأثّرات ايچنده، فضولئِ بغدادى گبى، مفارقت ايدن دوستلرى دوشونه‌رك أنين ايدوب

سس يوق