لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 432
(429-498)

دل بقاسى، حق فناسى ايستدى ملكِ تنم،


بر دواسز درده دوشدم، آه كه لقمان بى‌خبر! حاشيه


او وقت بردن مرحمتِ إلٰهيه‌نڭ لسانى، مثالى، تمثالى، دلاّلى، ممثّلى اولان پيغمبرِ ذى‌شان عليه الصلاة والسلامڭ نورى و شفاعتى و بشره گتيرديگى هديۀِ هدايتى، او درمانسز حدسز ظن ايتديگم ياره‌يه گوزل بر مرهم و ترياق اولدى. قراڭلقلى يأسمى، نورلى بر رجايه چويردى.


أوت أى بنم گبى إختيارلغنى حسّ ايدن محترم إختيار و إختياره‌لر! بز گيدييورز، آلدانمقده فائده يوق. گوزيمزى قپامقله بزى بوراده طورديرمازلر، سَوقيات وار. فقط غفلتدن و قسمًا ده أهلِ ضلالتدن گلن ظلمات أوهاملريله بزه فراقلى و قراڭلقلى گورونن برزخ مملكتى، أحبابلرڭ مجمعيدر. باشده شفيعمز اولان حبيب اﷲ عليه الصلاة والسلام ايله بتون دوستلريمزه قاووشمق عالميدر. أوت بيڭ اوچ يوز أللى سنه‌ده، هر سنه اوچ يوز أللى ميليون إنسانلرڭ سلطانى و اونلرڭ روحلرينڭ مربّيسى و عقللرينڭ معلّمى و قلبلرينڭ محبوبى و هر گونده {اَلسَّبَبُ كَالْفَاعِلِ} سرّنجه، بتون او امّتنڭ ايشلديگى حسناتڭ بر مِثلى، صحيفۀِ حسناتنه علاوه ايديلن و شو كائناتده‌كى مقاصدِ عاليۀِ إلٰهيه‌نڭ مدارى و موجوداتڭ قيمتلرينڭ تعاليسنڭ سببى اولان او ذاتِ أحمديه عليه الصلاة والسلام، دنيايه گلديگى دقيقه‌ده ”اُمّتى اُمّتى“ روايتِ صحيحه ايله و كشفِ صادقله ديديگى گبى، محشرده هركس ”نفسى نفسى“ ديديگى زمان، ينه ”اُمّتى اُمّتى“ دييه‌رك أڭ قدسى و أڭ يوكسك بر فداكارلق ايله، ينه شفاعتيله امّتنڭ إمدادينه قوشان بر ذاتڭ گيتديگى عالمه گيدييورز. و او گونشڭ أطرافنده حدسز أصفيا و أوليا ييلديزلريله ايشيقلانان اويله بر عالمه گيدييورز.


--------------------------------------------------------------------------


(حاشيه: يعنى: بنم قلبم بتون قوّتيله بقا ايستديگى حالده؛ حكمتِ إلٰهيه، جسدمڭ خرابيتنى إقتضا ايدييور. حكيمِ لقمان ده چاره‌سنى بولامديغى درمانسز بر درده دوشدم

سس يوق