لمعه‌لر | يگرمى يدنجى لمعه | 566
(499-579)

١٦٣ نجى مادّۀِ قانونيه، آسايشى إخلال ايده‌بيله‌جك حسّياتِ دينيه‌يى تحريك ايده‌بيلير مئالنده بولونان شو قانونڭ، ألبته بو حدسز گنيشلك ايچنده بر تفسيرى وار. ألبته قيودِ إحترازيه‌سى بولونه‌جق. يوقسه بو مادّه، بو گنيش معنا ايله بنى محكوم ايتديگى گبى، بتون أهلِ ديانته و باشده ديانت رياستى اولارق، بتون واعظلره و بتون إماملره، بڭا تشميل ايديلديگى گبى تشميل ايديله‌بيلير. چونكه يوز صحيفه‌دن فضله مدافعاتِ قطعيه و حقيقيه‌م ايله برابر، بڭا تماس ايتديريله‌بيله‌جك بر معنا ويريلييور كه؛ او معنا هر نصيحت ايدن كيمسه‌يى، حتّى بر دوستنى اييلگه سَوق ايتمك ايچون إرشاد ايدن هركسى دائرۀِ حكمى آلتنه آلابيلير. بو مادّۀِ قانونيه‌نڭ معناسى شو اولمق گركدر كه؛ تعصّب پرده‌سى آلتنده مخالف بر سياست تعقيب ايدن و ترقّياتِ مدنيه‌يه سد چكنلره سد چكمك ايچوندر. بو مادّه‌نڭ بو معناده چوق قطعى دليللر ايله إثبات ايتمشز كه، بزه جهتِ تماسى يوقدر


أوت بو مادّه، تفسيرسز، قيودِ إحترازيه‌سز و غرضكارلر ايستديگى آدملرى اونڭله چارپماسنه مساعد، حدودسز بر معناده اولاماز. أوت بن اون سنه نظارت و دقّت آلتنده و يگرمى سنه‌ده تأليف ايتديگم يوز يگرمى رساله ايله بو قدر حقّمده‌كى تدقيقاتِ عميقه نتيجه‌سنده جزئى بر درجه‌ده آسايشى إخلال ايتمش بر أماره، نه بنده و نه ده او رساله‌لرى اوقويانلرده بولونمديغى حالده و يگرمى وجهله إثبات ايتديگم و بنى ياقيندن طانييان ذاتلرڭ شهادتيله، اون اوچ سنه‌دن بَرى شيطاندن قاچار گبى سياستدن قاچديغمى و حكومتڭ ايشنه قاريشمديغمى و تحمّلِ بشر فوقنده إشكنجه‌لره تحمّل ايدوب دنيايه قاريشمديغم و ايمان خدمتنى بو دنياده أڭ بيوك مقصد تلقّى ايتديگم حالده؛ ”سعيد دينى سياسته آلَت ايدوب، آسايشى إخلاله تشبّثه نيّت ايدييور“ دييه، بنى ١٦٣ نجى مادّه‌يه تماس ايتديرمك و محكوم ايتمك، بتون روىِ زمينده‌كى عدليه و محكمه‌لرڭ حيثيتنه ايليشه‌جك و نظرِ دقّتى جلب ايده‌جك، هيچ گورولمه‌مش بر حادثۀِ عدليه‌در قناعتنده‌يم

سس يوق