و او رساله‌ده بز ديمييورز كه؛ آياتڭ معناىِ صريحى بودر، تا خواجه‌لر {فِيهِ نَظَرٌ} ديسين. هم ديمه‌مشز كه، معناىِ إشارينڭ كلّيتى بودر. بلكه دييورز كه

معناىِ صريحنڭ تحتنده متعدّد طبقه‌لر وار. بر طبقه‌سى ده معناىِ إشارى و رمزيدر و او معناىِ إشارى ده بر كلّيدر. هر عصرده جزئياتلرى وار. و رسالۀِ نور دخى بو عصرده او معناىِ إشارى طبقه‌سنڭ كلّيتنده بر فرددر و او فردڭ قصدًا بر مدارِ نظر اولديغنه و أهمّيتلى بر وظيفه گوره‌جگنه، أسكيدن بَرى علما بيْننده بر دستورِ جفرى و رياضى ايله قرينه‌لر، بلكه حجّتلر گوستريلمش ايكن، قرآنڭ آيتنه ويا صراحتنه‌ دگل اينجيتمك، بلكه إعجاز و بلاغتنه خدمت ايدييور. بو نوع إشاراتِ غيبيه‌يه إعتراض ايديلمز. أهلِ حقيقتڭ نهايتسز إشاراتِ قرآنيه‌دن حدّ و حسابه گلمه‌ين إستخراجلرينى إنكار ايده‌مه‌ين، بونى ده إنكار ايتمه‌ملى و ايده‌مز

امّا بنم گبى أهمّيتسز بر آدمڭ ألنده بويله أهمّيتلى بر أثرڭ ظهور ايتمه‌سنى إستغراب و إستبعاد ايدوب بويله إعتراض ايدن ذات، أگر بغداى دانه‌سى قدر چام چكردگندن طاغ گبى چام آغاجنى خلق أيله‌مك عظمت و قدرتِ إلٰهيه‌يه دليل اولديغنى دوشونسه؛ ألبته بزم گبى عاجزِ مطلق و فقيرِ مطلقده، بويله إحتياجِ شديد زماننده بويله بر أثر ظهورى، وسعتِ رحمتِ إلٰهيه‌يه دليلدر ديمگه مجبور اولور

بن سزى و معترضلرى رسالۀِ نورڭ شرف و حيثيتيله تأمين ايدييورم كه: بو إشارتلر و أوليانڭ ايمالى خبرلرى، رمزلرى، بنى دائما شكره و حمده و قصورلرمدن إستغفاره سَوق ايتمش. هيچ بر وقتده و هيچ بر دقيقه نفسِ أمّاره‌مه مدارِ فخر و غرور اولاجق بر أنانيت و بنلك ويرمديگنى، سزه بو يگرمى سنه حياتمڭ گوزيڭز اوڭنده ترشّحاتيله إثبات ايدييورم