شعاعلر | ايكنجى شعاع | 75
(59-106)

ايشته بو اوچ مثاله يوزر جهازات و حسّياتِ بشريه‌يى قياس ايتسه‌ڭ؛ وحدت، توحيد نه درجه كمالاتِ إنسانيه‌يه مدار اولديغنى آڭلارسڭ. بو اوچنجى ميوه دخى سراج النورڭ بلكه يگرمى رساله‌لرنده غايت گوزل بر تفصيل و حجّتلى بر صورتده بيان ايديلديگندن بوراده قيصه بر إشارتله إكتفا ايدرز


بنى بو ميوه‌يه سَوق و ايصال ايدن شويله بر حسدر


بر زمان يوكسك بر طاغ باشنده ايدم. غفلتى طاغيده‌جق بر إنتباهِ روحى واسطه‌سيله، قبر تام معناسيله، ئولوم بتون چيپلاقلغيله و زوال و فنا آغلاتديريجى لوحه‌لريله بڭا گوروندى. هركس گبى فطرتمده‌كى فطرى عشقِ بقا، بردن زواله قارشى عصيان ايدوب غليانه گلدى. و محبّت و تقدير ايله پك چوق علاقه‌دار اولديغم أهلِ كمالات و مشاهيرِ أنبيا و أوليا و أصفيانڭ سونمه‌لرينه و محو اولمالرينه قارشى ماهيتمده‌كى رقّتِ جنسيه و شفقتِ نوعيه دخى قبره قارشى طغيان ايدوب فوران ايتدى. و آلتى جهته إستمدادكارانه باقدم. هيچ بر تسلّى، بر مدد گوره‌مدم. چونكه زمانِ ماضى طرفى بر مزارِ أكبر و مستقبل بر قراڭلق و يوقارى بر دهشت و آشاغى و صاغ و صول طرفلرندن أليم و حزين حاللر، حدسز مضر شيلرڭ تهاجماتنى گوردم. بردن سرِّ توحيد إمداديمه يتيشدى، پرده‌يى آچدى. حقيقتِ حالڭ يوزينى گوستردى. باق، ديدى. أڭ أوّل بنى چوق قورقوتان ئولومڭ يوزينه باقدم. گوردم كه: ئولوم، أهلِ ايمان ايچون بر ترخيصدر؛ أجل، ترخيص تذكره‌سيدر. بر تبديلِ مكاندر، بر حياتِ باقيه‌نڭ مقدّمه‌سى و قپوسيدر. زندانِ دنيادن چيقمق و باغستانِ جنانه بر اوچمقدر. خدمتنڭ اجرتنى آلمق ايچون حضورِ رحمانه گيرمگه بر نوبتدر و دارِ سعادته گيتمگه بر دعوتدر دييه قطعى آڭلاديغمدن، ئولومى و موتى سومگه باشلادم. صوڭره، زوال و فنايه باقدم. گوردم كه: سينه‌ما پرده‌لرى گبى و گونشه مقابل آقان قبارجقلر مِثللو، لذّت ويريجى بر تجدّدِ أمثالدر، بر تازه‌لنمكدر. و أسماءِ حسنى‌نڭ چوق حسنا و گوزل جلوه‌لرينى تازه‌لنديرمك ايچون عالمِ غيبدن گلوب، عالمِ شهادتده وظيفه‌دارانه بر سيراندر، بر جولاندر. و جمالِ ربوبيتڭ حكمتدارانه بر تظاهراتيدر و موجوداتڭ حسنِ سرمدى‌يه قارشى بر آيينه‌دارلغيدر، يقينًا بيلدم

سس يوق