شعاعلر | يدنجى شعاع | 223
(210-314)
آيت الكبرا

كائناتدن خالقنى صوران بر سيّاحڭ مشاهداتيدر

بِسْمِ اﷲِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

تُسَبِّحُ لَهُ السَّمٰوَاتُ السَّبْعُ وَاْلاَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ وَ اِنْ مِنْ شَيْءٍ

اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلٰكِنْ لاَ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ اِنَّهُ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا

بو ايكنجى مقام، بو آيتِ معظّمه‌يى تفسير ايتمكله برابر، طىّ ايديلن عربى برنجى مقامڭ برهانلرينى و حجّتلرينى و ترجمه‌سنى و قيصه بر مئالنى بيان ايدر. شويله كه


بو آيتِ معظّمه گبى پك چوق آياتِ قرآنيه، بو كائنات خالقنى بيلديرمك جهتنده، هر وقت و هركسڭ أڭ چوق حيرتله باقوب ذوق ايله مطالعه ايتديگى أڭ پارلاق بر صحيفۀِ توحيد اولان سماواتى أڭ باشده ذكر ايتمه‌لرندن، أڭ باشده اوڭا باشلامق موافقدر


أوت بو دنيا مملكتنه و مسافرخانه‌سنه گلن هر بر مسافر، گوزينى آچوب باقدقجه گورور كه: غايت كرمكارانه بر ضيافتگاه و غايت صنعتكارانه بر تشهيرگاه و غايت حشمتكارانه بر اوردوگاه و تعليمگاه و غايت حيرتكارانه و شوق‌أنگيزانه بر سيرانگاه و تماشاگاه و غايت معنيدارانه و حكمت‌پرورانه بر مطالعه‌گاه اولان بو گوزل مسافرخانه‌نڭ صاحبنى و بو كتابِ كبيرڭ مؤلّفنى و بو محتشم مملكتڭ سلطاننى طانيمق و بيلمك ايچون شدّتله مراق ايدركن؛ أڭ باشده گوكلرڭ نور يالديزى ايله يازيلان گوزل يوزى گورونور: ”بڭا باق، آراديغڭى سڭا بيلديره‌جگم!“ دير. او ده باقار گورور كه


سس يوق

شعاعلر