شعاعلر | اون دردنجى شعاع | 675
(559-861)

برنجيسى: دنياده حكومت سورن، حكم ايدن هر قَومڭ، حتّى إنسان أتى يين يامياملرڭ و وحشى جاناوار چته رئيسلرينڭ دخى بر اصولى وار، بر دستور ايله حكم ايدر. سز هانگى اصول ايله بو عجيب تجاوزى ياپييورسڭز؟ قانونڭزى إبراز ايديڭز. يوقسه بعض آلچاق مأمورلرڭ كيفلرينى قانون مى قبول ايدييورسڭز؟ بويله خصوصى عبادتده قانون اولماز


(مدارِ تأسّفدر كه؛ هم أسكى، هم محرم، هم حقيقتلى اولان إشاراتِ سبعه‌ده بر ايكى جمله‌يه ايليشوب مصادره‌سنه و بزه صوچ ياپمغه چاليشمشلر. حالبوكه او حقيقت او قدر قوّتليدر كه، بتون بشريته و دنيايه إعلان ايديله‌جك بر مصلحتِ حياتِ إجتماعيه‌در


دنياده أڭ بيوك أحمق اودر كه؛ دينسز سرسريلردن ترقّى‌يى و سعادتِ حياتيه‌يى بكله‌سين. بويله أحمقلردن مهمّ بر موقعى إشغال ايدن بريسى ديمش كه: ”بز اﷲ اﷲ دييه دييه گرى قالدق. آوروپا طوپ تفنك دييه دييه ايلرى گيتدى


”جَوَابُ الأحمق السكوت“ قاعده‌سنجه بويله‌لره قارشى جواب، سكوتدر. فقط بعض أحمقلرڭ آرقه‌سنده بدبخت غافللر ده بولونديغندن ديرز كه: أى بيچاره‌لر! بو دنيا بر مسافرخانه‌در. مادام ئولوم وار، قبره گيريله‌جك. بو حيات گيدييور، باقى بر حيات گلييور. بر دفعه طوپ تفنك دينيلسه، بيڭ دفعه اﷲ اﷲ ديمك لازم گلير

سس يوق