آفيون حپسنده اون بر آى تجريدِ مطلقده بولونديغمه دائر محكمۀِ تمييزه يازديغم إستدعا بهانه‌سيله اوتوز بش سنه إنزواده، خصوصًا گيجه‌لرده دنيايى اونوتمقده بولونان و غرضكارانه ترصّدلرله يگرمى اوچ سنه صيقنتى چكمه‌سندن إنسانلردن توحّش ايدوب يالڭز تك باشنه قالارق، خدمتچيسندن و نور درسنى إشتياقله آرزولاياندن باشقه كيمسه ايله بر ساعت برابر بر يرده بولونماسندن چوق صيقيلان بنم گبى بر بيچاره‌يى، بشنجى قوغوشه جبرًا نقل و قارداشلريمڭ يانمه گلمه‌لرينى ياساق ايتديلر. او غلبه‌لك ايچنده ياشاياميه‌جغم دييه چوق تلاش ايدركن، بردن بر علامتِ حدّت و غضب اولارق صوغوق او درجه شدّتلندى كه؛ أگر او أسكى يرمده قالسه ايدم، هيچ طايانه‌ميه‌جقدم. او زحمت، بنم حقّمده رحمته دوندى

قلبه گلدى كه: ”گرچه نور شاكردلرى، هر قوغوشده هم كنديلرى حسابنه، هم سنڭ بدلڭه تام نور درسلرى ايله چاليشييورلر. فقط بو بشنجى قوغوش، بر نوع تجريدخانه اولماسندن تازه‌له‌نييور، دگيشييور؛ نور درسنه داها زياده محتاجدر. هم روسڭ دهشتلى بر إنكار ايله و اللّٰهى طانيمه‌مق ايله هجومنى يازان غزته‌لرڭ يازيلرينى اوقويان گنجلر و إختيارلر، ألبته ايمانِ بِاللّٰهده‌كى موجوديت و وحدانيتِ إلٰهيه‌يه دائر غايت قطعى و قوّتلى درسلره پك زياده إحتياجلرى وار.“ دييه تسبيحاتده قلبه گلدى. بن ده صباح نمازندن صوڭره أسكيدن بَرى اون دفعه اوقوديغم و قوجه يگرمنجى مكتوب رساله‌سى اون بر كلمه‌سنده هم اون بر برهانِ وجوبِ وجود و وحدتِ ربّانيه، هم اون بر مژده غايت پارلاق، گونش گبى تفصيلاتله گوسترن و بر روايتده إسمِ أعظم طاشييان بو تهليل و توحيدِ معظّم