Себәби иң бир адыл, мерхеметли, раятпервер, ынтызампервер (тертип-дүзгүнли), шевкетли бир хөкүмдарың юрдунда, өсен ве кәмил дөвлетде сениң пикир эдишиң ялы ягдай болуп билмез.

Елдашының бу айданларындан соңра бетбагт киши аклына айланяр. Недамат (пушман) эдйәр. "Хава, мен кейпи-сапаның ышкында дивана болдум. Таңрыялкасын, мени җәхеннеми халдан халас этдиң" диййәр.

Эй, небсим! Билип гой, оларың илкин-җиси капырдыр я-да гафлатдадыр. Үсте-сине-де гапыл хем гүнәкәрдир. Бу дүнйә онуң гөзүне бир матамхана, тутуш җанлы-җандарлар болса айралык ве зоваллар шарпыгындан аглаян етимлердир. Онуң гөвнүне хайван-у-ынсан хич зада аркаланып билмейән, аҗал пенҗеси билен парчаланян бичәрелердир. Даглар ве деңизлер кимин бейик барлыклар хем онуң үчин рухсуз, горкунч затлардыр. Ине, шулар ялы көп элем чекдириҗи, эзиҗи, горкунч дуйгуларындан, күфүринден ве ёлдан азашма-гындан яңа рухы эзъет онуң ичиндедир. Бейлеки адам болса иманлыдыр. Алла Тагаланы тананы ве ыкрар эдени үчин онуң гөзүне бу дүнье зикрханайы Рахман, ынсан-у-хайваның тәлимгәхи, ынс-у-җының сынаг мейданыдыр.