Ҳолбуки, қуёш чиққан вақт бир шиша зарраси, айнан денгиз юзасидек, қандайин қуёшни кўрсатса ва у қуёшга ишора этса, шунингдек, бир ҳовуч ҳаводаги ҳар бир зарра ҳам мазкур ҳақиқатга биноан айнан коинот денгизидаги тавҳид жилвасини, камолий сифатлари ила ўзларида кўрсатадилар.

Хуллас, Қуръони Ҳакиймнинг маънавий мўъжизасининг бир ёғдуси бўлган Рисолаи Нур, бу ҳақиқатни, изоҳлари билан, исботлагани туфайли диққатли бир Нурчи доимий ҳузурни қозонмоқ ва маърифатуллоҳни ҳар вақт эсда тутиб юриш учун "Ла мавжуда илла ҳу" дейишга мажбур бўлмайди. Ва яна бир қисм аҳли ҳақиқатнинг доимий ҳузурни топиш учун, "Ла машҳуда илла ҳу" деганлари каби, у Нурчи бундай дейишга ҳам мажбур бўлмайди. Балки порлоқ ҳақиқатининг муқаддас эшиги унга кифоя қилади.

Бу муқаддас Арабий жумланинг қисқагина бир изоҳи қуйидагича: Ҳа, ҳар кимнинг бу оламда ўзига хос олами бор, ўзига хос коиноти бор. Балки онг эгалари ададича бир-бири ичра ҳадсиз коинотлар, оламлар бор. Ҳар кимнинг хусусий оламининг ва коинотининг ва дунёсининг устуни ўз ҳаётидир.