Масалан, Ўн Тўртинчи Сўзнинг Қўшимчасининг изоҳида дейилганиде,: ўта мўъжизакор бир уста тирноқдек бир ўтин парчасидан юз кило хилма-хил матоларни тўқиса, бир одам у ўтин парчасини кўрсатиб деса: "Бу ишлар табиий ва тасодифий ўлароқ бундан чиққан." У устанинг хориқо санъатларини, ҳунарларини йўққа чиқарса, нақадар аҳмоқона залолат ичра бир хурофот ва сафсата бўлади.

Худди шуиингдек, арча ва анжир дарахтидек минглаб хориқо санъатларни ўзида жамлаган бир қудрат мўъжизасини, нўхотдек икки данакни кўрсатиб: "Булар бундан чиққан," дейишлик ва ёхуд ҳаво оламининг бир конференция майдони ва ер юзини бир дарсхона ва бир маърифат мактаби ҳолига келтирган ва ҳадсиз неъматларни ўзида жамлаган ва ҳадсиз шукрлар ила қаршиланмоғи лозим бўлгани ҳолда; ва инсоннинг абадий саодатидаги Илоҳий эҳсонларнинг тезлик билан берилган намунаси; (Изоҳ) ва ҳеч қандай шубҳа қолдирмаган ва тўғридан тўғри раҳмат хазинасидан эҳсон этилган бир Раҳмоний ҳадяга радио номини бериш билан, "бу электр ва ҳавонинг тўлқинланиши" деган таъриф бериб, у юз минглаб неъматларга куфрон пардасини тортиш, айнан у мисол каби, моддапарастларнинг ва аҳли залолатнинг ҳадсиз бир девоналигидирки; ҳадсиз жиноят бўлиб, уларни ҳадсиз азобга лойиқ қилади.