Хутбаи Шомия | Хутбаи Шомия | 120
(1-151)

81. Қуёшнинг файзли жилоси бўлган тимсоли, денгизнинг сатҳида ва денгизнинг қатрасида айни хусусиятни кўрсатади.

82. Ҳаёт, тавҳиднинг жилвасидандир. Унинг охири ҳам ваҳдат (яъни бирлик) касб этаётир.

83. Токи инсонларнинг орасида - валий, Жумада - дуолар ижобат бўладиган дақиқа, Рамазонда - Лайлатул Қадр, Аллоҳнинг Гўзал Исмлари ичида - Исми Аъзам, умр ичида - ажал яширин қолар экан; бошқалари ҳам қийматда қолаверади, уларга аҳамият берилаверади.

Йигирма йиллик охири аниқ бўлмаган бир умр, ниҳояси тайин бўлган минг йиллик умрдан афзалдир.

84. Гуноҳларнинг дунёдаги оқибати, охиратдаги шиддатли азобига далилдир.

85. Қудрат назарида ризқ ҳаёт қадар аҳамиятлидир. Қудрат чиқаради, тақдир кийдиради, иноят озиқлантиради.

Ҳаётнинг натижаси зоҳирдир, кўринади. Ризқнинг ҳосили ноаниқ, чиқиши босқичма-босқичдир, ўйлатади. Очликдан ўлиш йўқ. Чунки баданда шаҳм (ички ёғлар) ва бошқа кўринишда тўпланиб турувчи ёғлар битмасдан аввал ўлади. Демак тарки одатдан келиб чиққан хасталик ўлдиради, ризқсизлик эмас.

Аудио мавжуд эмас