Хутбаи Шомия | Хутбаи Шомия | 84
(1-151)

Зеро ажнабийлар, фанлар ва саноат қуроллари билан бизни маънавий ҳукмронлиги остида эзмоқдалар.

Биз ҳам фан ва саноат қуроллари билан Иълои Калиматуллоҳнинг энг мудҳиш душмани бўлган жаҳолат ва фақирлик ва фикрлар ихтилофига қарши жиҳод қиламиз.

Аммо ташқи жиҳодни порлоқ шариатнинг олмос қиличлари бўлмиш қатъий далилларига ҳавола этамиз. Чунки маданийлар устидан ғалаба қозониш, қаноатлантирмоқ иладир, сўз англамас ваҳшийларга бўлгани каби мажбурлаш билан эмасдир. Биз муҳаббат фидоийларимиз, хусуматга вақтимиз йўқ. Жумҳурият (Изоҳ) адолат ва машварат ва бутун қувватни қонунда жамлашдан иборат. Ўн уч аср аввал порлоқ шариат буни таъсис этганидан, ҳукм юритиш соҳасида Оврупага тиланчилик қилиш дини Исломга жиноятдир. Ва шимолга юзланиб намоз ўқиганга ўхшайди.

Қувват қонунда бўлмоғи керак. Акс ҳолда истибдод ёйилаверади.

----------------------------------
(Изоҳ): У вақтлар Машрутият, ҳозир эса у калима ўрнига Жумҳурият бўлди.

Аудио мавжуд эмас