Масалан, бу уруғ бир анжир дарахти бўлди. Фотири Ҳакиймнинг неъматларини бошларимиз узра нашр қила бошлади. Новдаларининг қўллари билан бизларга узатиб улашмоқда. Кўринишда унга ўхшаган мана бу икки уруғдан эса кун ошиғи исмли бир ўсимлик билан хушбўй бинафша каби гуллар ўсиб чиқди. Бизлар учун безанди. †зимизга кулмоқдалар, ўзларини бизга севдирмоқдалар.

Бу ердаги бошқа бир қисм уруғлар, бу гўзал меваларни берди. Ва ниҳол ва дарахт бўлдилар. Ширин мазаси ва ҳиди ва шакллари ила иштаҳамизни очиб, ўз нафсларига бизнинг нафсларимизни чорламоқдалар. Ва ўзларини муштарийларига фидо қилмоқдалар. Токи ўсимлик ҳаёт мартабасидан ҳайвоний ҳаёт мартабасига тараққий қилсинлар.

Ва ҳоказо қиёсла. У уруғлар шундай бир тарзда етишдиларки, у бир сиқимгина уруғ, хилма-хил дарахтлар ва чечаклар билан тўлган бир боғча шаклини олди. Ичида ҳеч бир ғалатилик ва қусур йўқ.