Рисолати Аҳмадия | Рисолати Аҳмадия (ЎН ТЎҚҚИЗИНЧИ СЎЗ) | 25
(1-93)

Аввалги ояти азиманинг азим хазинасидан биргина нинг олмошидаги бир дастури балоғатга таянган икки рамзни масаламизга муносабати бўлгани учун, иъжоз баҳсида баён этилган тарзда ёзамиз.

Ҳуллас, Қурьони Ҳакийм Ҳабиби Акром алайҳи афзалуссолату ва акмалуссалам меърожининг боши бўлмиш Масжиди Ҳарамдан Масжиди Ақсоға қилинган сайрини зикр этгач кетидан:
дейди. Ва бу калом билан сурасида ишорати келган мунтаҳои меърожга рамз этувчи даги олмош ё Жаноби Ҳаққа тааллуқли ва ёки Пайғамбар (А.С.В.)гадир. Агар Пайғамбарга оид бўлса, балоғат қонунига ва сўзнинг келишига кўра бундай маъно чиқади: бу хусусий саёҳатда бир умумий сайр ва бир умумий юксакиш бордирки, то Сидратул мунтаҳоға(1), то Қоби қавсайнга(2) қадар маротиби куллияи асмоияда кўзига ва қулоғига илинган Раббоний аломат-белгиларни ва Илоҳий санъат ажойиботини кўрган, эшитган. Ва у олмош ул хусусий саёҳатни умумий ва ҳам ажойиб томошо бўлмиш бир саёҳатнинг калити ҳукмида кўрсатади.

Аудио мавжуд эмас