Boyun büküp acı acı melerdik,

Gözyaşını kanlar ile silerdik,

Görsek diye seni Hak’dan dilerdik,

Ey bir temsil-i rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!

Yolumuz, bu Nur’un bu nurlu yolu,

Olduk hepimiz o Nûrun bir kulu

Nûr yolunda yürüyen hem ne mutlu,

Ey nümûne-i rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!

Nursun, nur çıkan nurlu dağında,

Bülbül öter bahçesinde bağında,

Tozu olsak onun pâk ayağında,

Ey rahmet-i âlem cilvesi Risâleti’n Nur!”

Dertlere dermansın, mahbub-u cansın,

Hem câmiü’l-Esmâ vel’Kur’ânsın,

Hem de nur-u Hakdan bize ihsansın

Ey bir rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!

Bu âlemde madde değil bir özsün,

Her zerreden bakan bütün bir gözsün,

Kâinatı hayran eden bütün bir yüzsün,

Ey misâl-i rahmet-i âlem Risâletü’n Nur!

Asl-ı evvelisin balın, şekerin

Deryasısın cümle ilmin, hünerin,

Gelmedi cihana böyle eser benzerin,

Ey mir’at rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!

Sen aylardan, güneşlerden üstünsün,

Nihayetsiz, sonu gelmez bütünsün,

Nur cemâlin bütün bütün görünsün,

Ey mazhar-ı rahmet-i âlem Risâletü’n-Nur!