Μετά για να ζυγιάσει στην πλάστιγγα της αντίληψης τα πετράδια των Ονομάτων της Κυριότητος, που το καθένα τους είναι σαν ένας κρυμμένος θησαυρός. είναι για να επιβεβαιώσει με ευγνωμοσύνη την αξία τους από μια καρδιά που διακρίνει σε βάθος.

Έπειτα για να μελετήσει και να στοχαστεί με θαυμασμό τις σελίδες των όντων και τα φύλλα (της βίβλου) της γης και του ουρανού, που μοιάζουν με επίσημες γραπτές επιστολές της γραφίδος της δυνάμεως (του Θεού).

Κατόπιν παρατηρώντας με θαυμασμό τη διακόσμηση και τα περίπλοκα καλλιτεχνήματα στα όντα, να αισθανθεί την αγάπη για γνώση του Πανιπερικαλλούς Δημιουργού τους, και να λαχταρά να υψωθεί ενώπιον του Παντοτέλειου Πλαστουργού τους και να δεχθεί την εύνοια Του.

Δεύτερη Όψη : Αυτό είναι το στάδιο της παρουσίας και της προσφώνησης (του Θεού) κατά το οποίο ο άνθρωπος περνά από το έργο στον παραγωγό του έργου και αντιλαμβάνεται ότι ένας Πανιπερικαλλής Πλαστουρός θέλει να καταστήσει τον εαυτό του εγνωσμένο και εξοικειωμένο μέσα από τα θαύματα της Δικής του καλλιτεχνίας, και (έτσι ο άνθρωπος) ανταποκρίνεται θετικά προς την κατεύθυνση αυτή με γνώση και πίστη.

Έπειτα βλέπει ότι ένας Πανοικτίρμονας Συντηρητής θέλει να καταστήσει τον εαυτό του αγαπητό μέσα από τους εκλεκτούς καρπούς του ελέους Του. Έτσι περιορίζοντας την αγάπη και τη λατρεία του σε Αυτόν, κάνει τον εαυτό του να Τον αγαπήσει.