Είναι προφανές ότι μια οδός ασφαλής είναι προτιμότερη από μια οδό βλαβερή, ακόμη και αν η πιθανότητα της ασφάλειάς της είναι μόνο μία στις δέκα. Αλλά στο δρόμο της λατρείας, η οποία είναι το θέμα μας εδώ, υπάρχει μια πιθανότητα εννέα στα δέκα να οδηγήσει στο θησαυροφυλάκιο της αιώνιας ευτυχίας, καθώς και (το γεγονός) ότι είναι ασφαλής. Μολονότι αποδεικνύεται από τη μαρτυρία – η οποία υφίσταται σε βαθμό γενικής ομοφωνίας – αναρίθμητων ειδικών και μαρτύρων ότι, εκτός του ότι είναι ανώφελη, ακόμη και οι έκλυτοι το ομολογούν αυτό, η οδός της ακολασίας και της ασωτείας καταλήγει σε αιώνια αθλιότητα. Σύμφωνα με τις αναφορές αυτών που έχουν αποκαλύψει τα μυστήρια της δημιουργίας το γεγονός αυτό είναι απολύτως βέβαιο.

Εν συντομεία: Ομοίως με εκείνη της μετά θάνατον ζωής, και η ευτυχία στον κόσμο αυτό βρίσκεται στη λατρεία και στο να είναι (κανείς) στρατιώτης για τον Παντοκράτορα Θεό. Στην περίπτωση όπου, πρέπει διαρκώς να λέμε: «Δόξα στο Θεό για την προς αυτόν υπακοή και προκοπή», και θα πρέπει να Τον ευχαριστούμε που είμαστε Μουσουλμάνοι...