ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΛΟΓΟΙ | ΣΥΝΤΟΜΟΙ ΛΟΓΟΙ | 42
(1-107)

«Τα ξόρκια ενός φυλαχτού,» ήταν η απόκριση που έδωσε.

«Σταμάτα αυτές τις ακαταλαβίστικες παλαβομάρες! Ας μη χαλάσουμε το τωρινό μας κέφι!» και έκανε μια δεύτερη ερώτηση: «Τι είναι αυτό που έχεις στο χέρι σου;»

«Ένα γιατρικό», αποκρίθηκε ο στρατιώτης.

«Πέτα το! Είσαι υγιής, δεν έχεις τίποτα. Είναι ο καιρός της διασκέδασης». Και ρώτησε: «Τι είναι αυτό το κομμάτι χαρτί με τις πέντε σφραγίδες σε αυτό;»

«Ένα εισιτήριο και ένα δελτίο τροφίμων».

«Ω, σκίσε τα!» είπε ο άντρας. «Τι ανάγκη έχουμε για ταξίδι αυτήν την όμορφη άνοιξη;» Προσπάθησε να τον πείσει με κάθε είδους τέχνασμα και ο φτωχός στρατιώτης πείστηκε έστω και λίγο. Ναι, ο άνθρωπος δύναται να εξαπατηθεί. Εγώ εξαπατήθηκα από αυτού ακριβώς του είδους τις επιδέξιες αυταπάτες.

Ξαφνικά ήρθε από τα δεξιά μια φωνή που έμοιαζε με βροντή. «Πρόσεξε!», είπε. «Μην εξαπατηθείς! Πες στον απατεώνα αυτό: `Αν έχεις τα μέσα να σκοτώσεις το λιοντάρι που είναι πίσω μου, να απομακρύνεις την κρεμάλα από μπροστά μου, να αποδιώξεις τα πράγματα αυτά που λαβώνουν τη δεξιά και αριστερή μου πλευρά, και να παρεμποδίσεις το ταξίδι που έχω μπροστά μου, τότε βάλε μπρος και καν’το!

Δεν υπάρχει ήχος