Ακόμη, η τέλεια δύναμη της κυριότητος αξιώνει όπως μέσα από την κατανόηση της δικής του αδυναμίας και της ανικανότητας των άλλων όντων, ο υπηρέτης δηλώσει δημόσια (ότι) Είναι πολύ μεγάλος ο Θεός με θαυμασμό και κατάπληξη ενώπιον της μεγαλειότητας των έργων της δύναμης του Ενός Αιωνίως Επιζητούμενου Θεού, και υποκλινόμενος με βαθιά ταπείνωση ζητήσει σε Αυτόν καταφύγιο, και εναποθέσει τις ελπίδες του σε Αυτόν.

Επιπλέον, το άπειρο θησαυροφυλάκιο του ελέους της κυριότητος αξιώνει όπως ο υπηρέτης καταστήσει γνωστή την ίδια την ανάγκη του και τις ανάγκες και την ένδεια όλων των όντων με τη βοήθεια της γλώσσας της επίκλησης και της παράκλησης, και δηλώσει δημόσια τις δωρεές και τα δώρα του Συντηρητού του μέσα από ευχαριστίες και εγκώμια και εκστομίζοντας Ας είναι του Θεού οι αίνοι όλοι. Δηλαδή, οι λέξεις και οι κινήσεις των προσευχών εμπεριέχουν τα νοήματα αυτά, και έχουν θεσπιστεί εκ μέρους της θεότητος.

Όπως ακριβώς ο άνθρωπος είναι ένα παράδειγμα σε μικρογραφία του ευρύτερου κόσμου και η Σούρα αλ-Φάτιχα ένα αστραφτερό δείγμα του Ιερού Κορανίου του Μεγάλου Πνευματικού Αναστήματος, έτσι και οι υποχρεωτικές προσευχές είναι ένα περιεκτικό, λαμπρό ευρετήριο όλων των ποικιλιών λατρείας, και ένας ιερός χάρτης που καταδεικνύει όλες τις αποχρώσεις λατρείας όλων των ομοταξιών των δημιουργημάτων.