Ο δευτερολεπτοδείκτης, ο λεπτοδείκτης, ο ωροδείκτης και ο ημεροδείκτης ενός ρολογιού που λέει τις μέρες των εβδομάδων, στηρίζονται ο ένας στον άλλο, είναι παραδείγματα ο ένας του άλλου. Και ακολουθούν ο ένας τον άλλο. Κατά παρόμοιο τρόπο, οι εναλλαγές της μέρας και της νύκτας, οι οποίες μοιάζουν με δευτερόλεπτα του κόσμου αυτού –θεόρατο ρολόι του Παντοκράτορος Θεού – και τα χρόνια που λένε τα λεπτά του, και τα στάδια της ζωής του ανθρώπου που λένε τις ώρες, και οι εποχές των σταδίων ζωής της ανθρωπότητος που λένε τις μέρες στηρίζονται το ένα στο άλλο, είναι παραδείγματα το ένα του άλλου, και ανανεώνουν το ένα το άλλο. Για παράδειγμα:

Η ώρα του Φατζρ (Fajr), νωρίς το πρωί: Η ώρα αυτή μέχρι την ανατολή του ήλιου ομοιάζει και φέρνει στο νου την αρχή της άνοιξης, τη στιγμή της σύλληψης στη μήτρα της μητέρας, και τις πρώτες έξι μέρες της δημιουργίας των ουρανών και της γης• ανακαλεί στη μνήμη τις θείες ενέργειες παρούσες σε αυτά (τα γεγονότα).

Η ώρα του Ζουχρ (Zuhr), αμέσως μετά το μεσημέρι : Αυτή ομοιάζει και καταδεικνύει το κατακαλόκαιρο, και την ακμή της νεότητος, και την περίοδο της δημιουργίας του ανθρώπου στη διάρκεια της ζωής του κόσμου, και ξαναφέρνει στο νου τις αποκαλύψεις του ελέους και την αφθονία των δωρεών σε αυτές.