Στην περίπτωση όπου, δεν πρέπει να αισθάνεσαι αποκαμωμένος από (την κατάσταση) αυτή, αλλά να κάνεις μια σημαντική προσπάθεια να συνεχίσεις με καινούργια προθυμία και φρέσκο ενθουσιασμό. Όσο για τις μελλοντικές μέρες, δεν έχουν έρθει ακόμη, και το να τις σκέφτεσαι τώρα και να αισθάνεσαι πλήξη και εξασθένηση είναι μια παραφροσύνη, όπως όταν σκέφτεσαι σήμερα μέλλουσες πείνες και δίψες, και αρχίζεις να φωνάζεις και να κραυγάζεις. Μια που αυτή είναι η αλήθεια, εάν είσαι λογικός, θα σκέφτεσαι μόνο το σήμερα σε σχέση με τη λατρεία, και θα λες : «Αφιερώνω σε αυτή μια ώρα για μια ευάρεστη, ευχάριστη και υψηλή πράξη υπηρεσίας (προς το Θεό), για την οποία η ανταμοιβή είναι μεγάλη και της οποίας το πρόβλημα είναι μικρό». Στη συνέχεια η δριμύα σου αποκαρδίωση θα μετατραπεί σε ευγενή προσπάθεια.

Ανυπόμονη ψυχή μου! Επιφορτίζεσαι από τρεις απόψεις με το να είσαι υπομονετική. Η μία είναι η υπομονή στη λατρεία. Η άλλη είναι η υπομονή στο να απέχεις από την αμαρτία. Και η τρίτη είναι η υπομονή ενόψει της καταστροφής.2 Eάν είσαι έξυπνη, πάρε για οδηγό σου την αλήθεια που είναι έκδηλη στην παρομοίωση της Τρίτης αυτής Προειδοποίησης. Πες με τρόπο αντρίκειο : «Ω Πλέον Υπομονετικέ Θεέ!», και επωμίσου τα τρία είδη υπομονής. Εάν δε χαραμίσεις σε λάθος δρόμο τις δυνάμεις της υπομονής που σου έχει δώσει ο Παντοκράτορας Θεός, θα είναι επαρκείς για να αντέξεις κάθε δυσκολία και καταστροφή. Γι’ αυτό αντιστάσου με τις δυνάμεις αυτές!