لذا در روشنائي اين مثال بايد گفت
انسان با پيروي از لــذات غير مشــروع جواني, كــه درحكم عسل مسموم مي باشد, كارت ووثيقه سعادت ابدي يعني ايمان را از دست داده به مصيبتهاي مرگي كه از نظر ا وظاهراً در حكم جوخه اعدام وقبري كه در ظلمت ابدي است گرفتار مي شود, از آنجاييكه اجل پنهان است, پس هر لحظه منتظر آمدن جلاد اجل مي باشد كه بدون امتياز بين پير وجوان همگان را سر مي برد
اما اگر خواهشات غير مشروع شبيه به عسل مسموم را ترك گفته وآن طلسم قرآني يعني ايمان وفرايض را بدست بياوريد, همراه با يك صد وبيست وچهار هزار انبيا عليهم السلام, تعداد بيشماري از اهل ولايت واهل حقيقت متفقاً وبا ارائه آثار خبر مي دهند كه چنين جواناني با ايمان كليد گنجهاي سعادت ابدي را بدست خواهند آورد
حاصل سخن‌
جواني مي گذرد اگر در راه سفاهت وخوشگذراني سپري شده باشد, هزاران بلا ودرد را در دنيا وآخرت بر جاي خواهد ماند, اگر مي خواهيد بدانيد كه اكثريت اين جوانان در نتيجه س واستفاده وزياده روي به امراض رواني مبتلا شده ودر بيمارستان بستر شده اند ويا در اثر پيروي از احساسات وهوس هاي جواني در زندانها ويا در تيمار ستانها گرفتار هستند وشا يد هم بر اثر فشار هاي روحي ورواني در ميخانه ها سر گردان مي باشند, بله اگر خواسته باشيد اينرا بدانيد از بيمار ستانها, زندانها واز قبرستانها سوال كنيد, بدون شك از زبان حال اكثرمصابين بيمارستانها آه وفرياد وواويلاي بر خواسته از امــراض ناشــي از س واستفــاده جــواني را مي شنويد … واز زندانها نيز ناله هاي تاسف, حسرت وپشيماني جوانان بدبختي به گوشتان خواهد رسيد كه با پيروي از احساسات وغرور جواني وسر پيچي از اوامر شريعت سيلي تاديب خورده اند وخواهيد دانست كه در قبرستان وعالم بر زخي كه در بش دايماً براي داخل شوندگان باز وبسته مي شود, اغلب عذابها نتيجه سوء استفاده از خواهشات جواني است, چشم ديد هاي اهل كشف, تاييد وگواهي اهل حقيقت دليل اين مدعي است
هرگاه از سالخوردگان ومريضان كه بخش اعظم جــامعــه را تشكيل مي دهند نيزبپرسيد, حتماً اكثريت مطلق شان با تاسف وحسرت خواهند گفت "اي واي, جواني خود را به باد هوا ودر كار هاي مضر وبيهوده گذرانيديم, هان اشتباه ما را مرتكب نشويد!"
اگر انساني كه به خاطر 5 الي 10 سال لذات غير مشروع جواني, ساليان سال در دنيا غم ودرد در برزخ عذاب ورنج ودر آخرت بلاي جهنم وسقر را متحمل مي شود, در حاليكه شديداً نيازمند شفقت ودلسوزي است لايق ترحم نيز نمي باشد, زيرا مطابق قانون "الراضي بالضرر لا ينظرله" كسي كه به زيان وضررش راضي باشد وبا ميل خود به طرف آن برود, نه مستحق شفقت ودلسوزي است ونه با نگاه رحمت به ا ونگريسته مي شود
خداوند ما وشما را از فتنه هاي جذاب دل انگيز وفريبنده عصر نجات دهد ومحافظت كند آمين