موازنه هاي ايمان وكفر | موازنه هاي ايمان وكفر | 44
(1-198)

"مجرم ها به جاي اينكه پانزده سال به زندان انداخته شوند هر گاه پانزده هفته از رسايل نور درس بگيرند به مراتب بهتر اصلاح خواهند شد‌"
پس وقتيكه مرگ نمي ميرد واجل هم پنهان است وهر لحظه امكان آمدنش هست ووقتيكه درب قبر بسته نمي شود وقافله هاييكه يكي پي ديگري مي آيند به آنجا داخل شده ناپديد مي گردند وتاوقتيكه مرگ در حق اهل ايمان سند برائت از اعدام ابدي است طوري كه با حقايق ايمان اين امر ايضاح شده است – ودر حق اهل ضلالت وسفاهت بمنزله اعدام ابدي وجدائي هميشگي از تمام دوستان, خويشاوندان وهمه موجودات است چنانچه با چشم مشاهده مي شود, پس هيچ شك وترديد ي وجود ندارد كه خوشبخترين انسان كسي است كه با صبر وشكر پروردگار فرصت زندان را غنيمت شمرده با استفاده از درس رسائل نور در راستاي خدمت به ايمان وقران، سعي وتلاش كند ودر اين راه در برابر هرنوع مشكلات استقامت وپايمردي نشان دهد
اي انسان دربند عيش ولذت!
من در مدت هفتاد وپنج سال عمرم با هزاران تجربه ودليل وحوادث وبا عين اليقين در يافتم كه
ذوق حقيقي ولذت عاري از درد وخوشحالي خالي از تشويش وخوشبختي در زندگي فقط وفقط در ايمان ودر دايره حقايق ايمان است والا هر لذت دنيوي رنج بي شماري در پي دارد, با خوراندن دانه انگوري ده ها سيلي نواخته وآرامش ولذت زندگي را سلب مي كند
اي بيچاره هاي گرفتار در مصيبت زندان!
وقتي دنيا يتان مي گريد وزندگي به كامتان تلخ گشته است بكوشيد تا مبادا آخرتتان گريه كند, كوشش كنيد تا زندگي دايمي وابدي به رويتان بخندد وشيرين شود از فرصت زندان استفاده كنيد, بعضاً در شرايط سخت, يك ساعت مقاومت در برابر دشمن حكم يك سال عبادت را به خود مي گيرد هم چنان هر ساعت عبادت شما در اين شرايط دشوار ساعتها عبادت محسوب شده زحمت ها را به رحمت وشفقت ها تبديل مي كند

صدا موجود نیست