باسمه سبحانه
السلام عليكم ورحمه الله وبركاته
برادران عزير وبا وفايم !
به كساينكه گرفتار مصيبت زندان شده اند وبه آنانيكه با مرحمت وصداقت از محبوسين وغذا هاييكه از بيرون برايشان فرستاده مي شود مراقبت ونگهداري مي كند, تسلي بسيار قوي را ضمن " سه نكته " بيــان مي كنم
نكته اول هر روز از روز هاي سپري شده در زندان به اندازه ده روز عبادت ثواب داشته وساعات فاني را از لحاظ نتيجه مي تواند به ساعات باقي تبديل كند وسپري نمودن چند سالي در رندان مي تواند وسيله نجات از مليونها سال حبس ابدي شود
لذا اهل ايمان اين يك فايده بــزرگ وبــا رازش محسوب مي گردد, بشرط اينكه نماز هاي فرض را ادا كرده, از گناهاني كه سبب به زندان رفتن ا وشده است با صبر وشكر توبه واستغفار كند در حقيقت زندان خود مانع ارتكاب بسياري از گناهان وجرايم مي باشد
نكته دوم طوري كه زوال لذت درد است, زوال درد نيز لذت محسوب مي شود ‌
بله, اگر هر فرد به روز هاي پر لذت وبا سفاي گذشته اش فكر كند درد معنوي آنرا احساس نموده با تاً سف وحسرت "اي واي" خواهد گفت وهر گاه روز هاي مصيبت بار ودرد ناك گذشته اش را به ياد بياورد, از سپري شدن آن چنان لذت معنوي را احساس مي كند كه مي گويد "شكر الحمد لله آن بلا ثوابش را برجاي ماند ورفت" ونفس آرام مي كشد بدون ترديد ساعتي درد موقت, لذت معنوي بزرگي در روح بر جاي مي گذارد وبالعكس ساعتي از لذت موقت ساعتها درد در پي دارد‌
وقتي حقيقت چنين است ووقتي مصيبت ساعتهاي گذشته همراه با درد هايش معدوم وناپديد گشته است غم واندوه روز هاي آينده فعلاً ناپيدا وهيچ است واز هيچ دردي نيست واز معدوم هم بلا نمي آيد, پس چقدر ديوانه است شخصي به احتمال اينكه چند روز بعد گرسنه وتشنه خواهد شد به همان نيت امر وزنان بخورد وآب بنوشد, به عين شكل ساعتهاي دردناك گذشته وآينده را كه هيچ معدوم ونيست شده اند – اكنون بياد آورده وبا بي صبري وترك نفس سر تا پاي گناهش "اف, اف" كرده از خداوند (ج) شكوه نمودن نيز ديوانگي است