موازنه هاي ايمان وكفر | موازنه هاي ايمان وكفر | 48
(1-198)

اما اگر طرفين به صلح ورفت وآمد تن دردهند وقاتل اظهار ندامت كند وهر وقت در حق مقتول دعا نمايد آنگاه هـر د وطـرف سود بزرگي مي برند, زيرا برادري ودوستي بينشان بر قرار مي شود به جاي يك برادر از دست رفته چندين برادر ديني پيدا مي كنند, با تسليم شدن به قضا وقدر الهي دشمنش را مي بخشد. مخصوصاً در صورتيكه از شاگردان رساله نورباشند ترك خصومت ذات البيني را هم مصلحت وآرامش شخصي وهم مصلحت عامه واخوت موجود در دايره نور اقتضا مي كند.
طوري كه در زندان "دنيزلي" تمام زندانياني كه دشمن همديگر بودند به بركت درس رسايل نور با هم برادر شدند, بلكه اين امر سبب برائت ما گرديد، حتي افراد بي دين وا وباشي كه آنجا بودند با مشاهده اين دوستي به ناچار "ماشاء الله وبارك الله " گفتند, وتمام زندانيها نفس راحتي كشيدند. من در همين جا ديدم كه فقط به خاطر خطاي يك نفر صد ها نفر شكنجــه مي شد, حتــي با ا وبه هوا خوري وتنفس هم نمي رفتند چون به آنها ظلم مي شد.
يك مومن با شهامت وبا وجدان هر گز برادر مومنش را اذيت نمي كند چه رسد به اينكه به خاطر اشتباه بسياركوچك ويا منفعت جزئي اش صد ها ضرر به اهل ايمان برساند, اگر احياناً مرتكب خطايي شد ويا كسي را آزار داد بايد فوراً توبه واستغفار كند.

صدا موجود نیست