گفتارها | گفتار چهارم | 19
(16-19)

اين چه ظالمي است كه بر خود ظلم مي كند!
اين چه احمق نادان است!
اگر دادن نصف مال به قمار لاتري كه هزار نفر در آن اشتراك دارد و احتمال برد يك در هزار است كار معقولي محسوب مي شود, پس شخصي در راه بدست آوردن فايدة بزرگ و رسيدن بـر خزانه ابدي كـه به احتمال نود و نه در صد تضمين شده است, از دادن يك سهم از بيست و چهار سهم دريغ ميورزد، واقعاً دور از عقل و منطق بودن چنين عملي بر كس پوشيده نيست
نماز نه تنها يك عمل خسته كننده نيست، بلكه بزرگترين آرامش روح و قلب و عقل در نماز است و علاوه بر آن ديگر اعمال دنيوي مباح نماز گذار, با نيت خوبي اگر باشد, برايش عبادت محسوب مي شود, پس نماز گذار ميتواند تمام سرمايه عمرش را به آخرت محول كند و در بدل عمر فانيش, عمري جاويدان بدست آورد

صدا موجود نیست