ا ولین د رما ن :

ای بیمارد رما نده ! فکررا مغشوش نکن، صبوربا ش، زیرا ا ین مرضی که گرفتا رش هستی . بیشترا زد رد ممکن ا ست که برا یت با ب عا فیت را با ز کند .
بد ا ن که عمرهمچون سرما یه ا یست فرا ر؛ میوه ا ش نا یا ب بوده وپا یا نیست. وچون د ررفاه، را حتی وغفلت سپرشود به سرعت فرا ر کند. بیما ری سرما یه عمرت را ا ستحکا م بخشیده و ثمره ا ش را پا یا می سا زد. بیما ری، سیر سریع زند گی را آ را م می سا زد؛ آ نرا نگه د ا شته وتا نی می بخشد، آ نرا طولانی تر میکند ، تا پس ا زبه با رنشستن ثمره ا ش ا ز ا ین باغ د ا من برچیند. بد ین جهت ا ست که طولانی شد ن بیما ری به مثلها یمان رنگ خا صی بخشیده ا ست : " مد ت زما ن مصیبتها طولانی؛ ولی عمرسلا متی، رفاه وراحتی کوتاه است."

د ومین د رما ن :

ای بیما ر عجول ! صبوربا ش وشکرکن. ا ین بیما ری د قا یق زند گیت را میتوا نند به سا عا ت عبا د ت تبد یل گردا ند، زیرا عبا د ت به د وصورت به مضنه ظهورمیرسد. ا ولی عبا د ا ت مثبته ؛ همچون نما ز ونیا ز بوده و د ود یگرعبا د ا ت معنوی ؛ که بیما را ن ومصیبت د ید ه گا ن بعلت گرفتا ر شد ن د رد ا م مرض ومصیبت، ضعف خویش را د رک کرده وبه خا لق رحما ن پناهنده شده؛ عجزولابه میکنند. این ؛ عبا د تیست بدون تزویر وریا ، ظهور عبا د ت معنوی همین است .
آ ری ؛ زند گی همراه با مریضی و[مصیبت] ـ بد ون شا کی شد ن ازخد ا وند یکتا ـ برطبق روا یا ت صحیحیه ، برای مومنین [ صبور] عبا د ت خالصانه محسوب میشود . حتی؛ برطبق روا یا ت صحیحیه وکشفیات صا د قیه؛ یکد قیقه ا زبیما ری بعضی ازبیما را ن صبورو شا کر، بعنوا ن یک ساعت عبا د ا ت آ نا ن مورد قبول وا قع شده ونیزیک د قیقه ا زبیما ری بعضی ا ز راه یا فتگان ، د ر حکم یک روز عبا د ت آ نا ن محسوب نظر قرارمیگیرد. بد ین جهت؛ ا ز بیماری که – یکد قیقه ا زآ ن – مسبب هزارد قیقه، طولانی ترشد ن زند گا نیت ا ست، تشکر کن ونا رضا یتی پیشه نگیر.