سومین د رما ن :

ای بیما ری که تحملت به سرآ مده ا ست! بد ا نکه برای سرخوشی ، شا دی ، طلب لذ ت و را حتی به ا ین د نیا قد م نگذ ا شته ای، شاهد عزیمت آ نها یی بودی که قبل ا زتوبه ا ین د نیا قد م گذ ا شته بود ند و شاهد جوا نانی بودی که به پیری رسید ند وبطورمداوم شاهد گردش تولد، قرا ق وزوال بوده ای . ا نسا ن؛ اشرف مخلوقات، ا زلحا ظ سا ختا ری تکا مل یا فته ا ست، درحالی که میتوان وی را سلطان هستی نامگذاری کرد. ا ما، چونکه وی؛ متا سف " روزهای خوش " گذ شته ونگرا ن روزهای مصیبت با رآ ینده ا ست،میتوا ن ا ورا پست ترا ز حیوا ن نیز به حسا ب آ ورد؛ زیرا وی د ر حا ل سپری کرد ن زند گا نی مکد ر و مشقت با ری ا ست. پس میتوا ن گفت که ا نسا ن؛ فقظ برای گذ را نید ن زند گی پرا زراحتی، لذ ت وشادی به ا ین د وا رنیآ مده است. بلکه وی با سرمایه ای کلان همچون سرمایه دا ری متمکن جهت گردآ وری منافع معنوی برای زند گی د نیا یی ما ند گا ر؛ سعا د ت سرا وا بدی بد ین جا یگه فرود آ مده ا ست . پس با ید گفت که : عمر؛ سرما یه [ د وره گردی ] ا نسا ن فا نی ا ست.
اگر بیماری نبا شد؛ سلا متی وعا فیت غفلت را به وجود آ ورد، د نیای فانی طنا زجلوه گرشود، آ خرت نیزا زا نظا رمخفی گرد د. مرگ و مزا رد رد ید ه حقیرگشته، سرما یه عمر بر سر خرمن به با د فنا سپرده شود. بیما ری به جسم وجا ن ند ا د ر د هد: " لایموت نبوده ای و نیستی، سرخود بد ین خلوتکد ه پا نگذ ا رد ه ای، وظیفه ای بر عهده د ا ری ، غرورت را ول کن و به خا لق را نظر کن ، به مزا ر وا رد خواهی شد ، پس سرا فرا زانه آ ماده با ش ."
آ ری ! بیما ری ا زا ین نظرگاه ، مرشد یست ا خطار گروپند گو که فریبت نمی د هد. بد ین لحا ظ ا زا وشا کی مبا ش ؛ برعکس تشکر کن واگر بیما ریت خیلی سنگین بود صبوربا ش وعقل پیشه کن