1    إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ

Meala wê: “Nefis, daîma sewqê tistê xirab dike”Him jî hedîsa;

2 Kesfu’-Xaga: 1/125 menawê ya serîf: “Dijminê teyê here bi zerar , nefsa te ye”  Bi wê sertê ku meriv xwedîyê nefsa bê tezkîye/terbîye be, ew çax ew kesê ku bi nefsa xwe razî be û jê hez ke, ji kesên din, hez nake. Sayet zahîren hez bike jî, ji dil, hez nake. Bîlakîs ji menfîet û lezzeta xwe ya li cem wî, hez dike. Daîma dixwaze xwe bide ecibandin û hezkirin; û qusurê hilnade ser nefsa xwe. Bilakîs wek awûqat, xwediparêze û xwe pak û paqij dide nîsan. Bi mubalaxeyan,heta bi vir û derewan, meth û tenzîha nefsa xwe, dike û  adeta teqdîs dike. Li gor dereceya xwe, sîmaqeke ayeta;

3 Ew kesê ku hewa û hewesa xwe kirîye îlah……(Casîye: 23)duxwe.

Pesnê xwe dayîn û ew cehda ‘xwe, xistina çavê insan’an jî, bi eqsu’ l emel û reaksîyonê ve, dube sebebê îstîsqal û temsarîyê, û merivan jê sar dike. Hem di emelê uxrewî de,îxlasê wunda dike, rîyayê tev lê dike. Dube mexlub û hêsîrê hîs û hewayê nefsa ku mubtelayê lezzeta hazir e û netîceyan nafikire; û bi fetwaya ewê hîssîyata ku rêya xwe sas kirîye ve, ji bo xatirê sietekî lezzet, salekê di hepsê de,dimîne. Ji bo xurûr û quretîya deqekî yan jî tol û heyf hildanê, deh sal ceza digre.
Mîna zarekî hewaîyê ku dersa Cuzya Emmayê ya kuhildide, difrose bi sekirekî, her wuha hesenat û qencîyên xwe yên di qîmeta elmas de ne, ji bo ku hîs xwe tîmar bike,hewa xwe têr bike, hewesata xwe tatmîn ke, dide bi lezzet û enanîyetên di hukmên perçên caman da ne û her wuha,tistên bi kar de, zirar dike.

4 Ya Rebb! Me ji serrê nefs û seytan û ji serrê cîn û însan biparêze.