(Сол бір киелі түт агашыныц басында отырып, ескі Саид жаца Саид тэрізді эцгімелейді.)

Сөзім Зия пашаға емес, Европа ғашықтарына.

Сөйлеуші нәпсім емес, жүрегім Құран шәкірті атына.

Айтылған сөздер ақиқат, таңданба, шегіңді біл.

Бөтен пікірді қостап адаспа, өкінесің, қүлақ аспа.

Көресің әлі, ақылды жандар адасып:

„Түһ, кімнен кімге шағым айтайын, мен-дағы састым11, - дегендерін таңқалып.

Қүран айтқызады, мен тайсалмай айтамын.

Одан оған шағым айтам, сен сияқты сас-паймын.

Зарымды Хақтан Хаққа айтамын, сен сияқты шектен тыс аспаймын.

Жер мен Көк менікі деп дау саламын, сен сияқты қашпаймын.

Құран толы хақ пен хикмет, керек болса дәлелдеймін, керағар пәлсәпәға құлақ аспай-мын.

Фурқанда ғой алмастай ақиқат, жаным пи-да, сен сияқты сатпаймын.

Жаратылғандардан Жаратқанға сайран етемін, сен сияқты адаспаймын.

Тікенді жолда тайраңдаймын, сен сияқты баспаймын.

Жерден ғарышқа шүкір етемін, сен сияқты шектен аспаймын.

Мәйітке, ажалға жылы қараймын, сен сияқты қорықпаймын.