Manakala lelaki yang seorang lagi, maka sembilan puluh sembilan peratus rakan dan temannya juga telah pergi. Dia menyangka sebahagian daripada rakan dan temannya telah meninggal dunia. Ada di antara rakan dan temannya mendiami tempat yang terpencil. Lalu mereka semua telah meninggal dunia dan berpecah-pecah sebagaimana sangkaannya. Lelaki miskin ini yang mempunyai penyakit kronik berusaha mencari teman dan hiburan meskipun daripada seorang pelancong, sebagai ganti daripada rakan dan temannya. Dia mahu menggantikan kesakitan yang disebabkan oleh perpisahannya.

Wahai jiwaku!

Sesungguhnya semua orang yang engkau kasihi, termasuklah Nabi Muhammad s.a.w., mereka sekarang sedang berada di hujung sana perkuburan. Tidak tinggal di sini kecuali hanya seorang dua sahaja lagi yang mereka juga sedang bersiap sedia untuk berpindah pergi ke sana.

Janganlah engkau memalingkan muka engkau kerana mahu melarikan diri daripada kematian dan kerana takutkan kematian. Tetapi hendaklah engkau merenung ke dalam kubur dan lihatlah kepada liangnya dengan penuh kemuliaan dan dengarkanlah apa yang dimintanya. Tersenyumlah kepada wajah kematian dengan penuh kelakian dan pandanglah kepada apa yang dikehendakinya. Awaslah engkau daripada kelalaian lalu engkau menjadi seperti lelaki yang kedua dalam perumpamaan di atas.