Het elfde woord

In de naam van Allah, de Erbarmer, de Meest Barmhartige.

Bij de zon en haar ochtendlicht. Bij de maan wanneer zij haar (de zon) volgt. Bij de dag wanneer hij het (duister) verdrijft. Bij de nacht wanneer hij haar (de aarde) bedekt. Bij de hemel en Wie haar gebouwd heeft. Bij de aarde en Wie haar uitgespreid heeft. Bij de ziel en Wie haar vervolmaakt heeft. [91:1-7]

O broeder, als je het geheim achter het doel van de schepping, de complexiteit in de schepping van de mens en de tekenen achter de ware aard van het gebed een beetje wilt begrijpen, kijk dan samen met mijn ego naar dit verhaal dat als voorbeeld dient:

Er was eens een koning die heel veel schatten bezat. In die schatten bevonden zich alle soorten waardevolle juwelen, diamanten en kristallen. Daarnaast had Hij erg verbazingwekkende, verborgen schatkamers. Zijn perfectie was dat Hij erg veel talent bezat in buitengewone kunstwerken. Tevens had Hij een omvangrijke kennis van ontelbare buitengewone wetenschappen en van talloze nieuwe gewaardeerde wetenschappen. Iedereen die schoonheid en perfectie bezit, koestert het innerlijke verlangen om zijn schoonheid en perfectie te aanschouwen en daarnaast ook nog aan anderen te laten zien. Zo ook wilde deze eervolle koning een tentoonstelling openen. Hij wilde de mensen met eigen ogen de geduchtheid van Zijn koninkrijk, de pracht en praal van Zijn rijkdommen, de wonderbaarlijkheid van Zijn kunstwerken en Zijn verbazingwekkende kennis laten zien. Op deze manier zou Zijn schoonheid en spirituele perfectie op twee manieren te zien zijn.

Ten eerste: Kijkt Hij zelf met een nauwkeurige, kennisvolle blik.

Ten tweede: Bekijkt Hij het door de ogen van anderen.

Gebaseerd op deze feiten, begon Hij een groot, breed en fantastisch paleis te bouwen. Na dit paleis op wonderbaarlijke wijze in kamers en ruimtes te hebben verdeeld, begon Hij het paleis te versieren met verschillende juwelen uit Zijn schatkamers. Hij bekleedde het met de fijnste en mooiste kunstwerken uit Zijn kunstenaarshand. Daarnaast  verdeelde en ordende Hij dit paleis tot in het kleinste detail met Zijn wijsvolle wetenschappen. Ten slotte bekleedde  Hij het paleis met de wonderbaarlijke kunstwerken van Zijn wetenschappen. Nadat Hij het paleis heeft vervolmaakt,  heeft Hij tafels gedekt met de meest verrukkelijke smaken uit alle soorten etenswaren en giften en heeft Hij voor iedere groep een passende tafel klaargezet. Hij heeft op zo’n gulle, uiterst kunstvolle manier voor iedereen een  feestmaal klaargezet en waardevolle ontelbare giften verspreid alsof elke tafel een vorm heeft gekregen uit de werken van honderd kunsten. Hierna heeft Hij het volk en Zijn onderdanen uitgenodigd om alles te bezichtigen, zichzelf te ontspannen en deel te nemen aan Zijn feestmaal. Hierna heeft Hij een trouwe ambtenaar (vzmh)  uitgekozen aan wie Hij het doel en de betekenis van de dingen in het paleis liet weten. Hierna benoemde Hij deze trouwe ambtenaar tot meester en gids zodat hij de Kunstenaar van het paleis met de dingen die zich in het paleis bevinden aan het volk uitlegt, de geheimen van de versieringen in het paleis verklaart en de aanwijzingen van de aanwezige kunstwerken onderwijst. Hij laat je afvragen wat de betekenis is van de diepliggende afgewogen versieringen en afgestemde versierselen en op welke wijze deze verwijzen naar de perfectie en vakmanschap van de eigenaar van het paleis. Dit en de gewoontes, de manier waarop de bezichtiging plaatsvindt, vertelt hij aan de bezoekers van het paleis. Daarnaast legt hij uit hoe men zich tijdens de ontvangstceremonie volgens de wil van de onzichtbare Koning dient te gedragen. Deze meester als gids heeft in elke ruimte een helper staan. Zelf zit hij in de grootste ruimte tussen zijn studenten en leest hij aan alle bezoekers de volgende verkondiging voor. Hij zegt: “Luister mensen! De Heer en eigenaar van dit paleis wil zich aan jullie bekend maken door deze dingen te laten zien en het paleis te creëren. Jullie moeten hem ook kennen en op een mooie manier proberen hem te leren kennen.
Met deze versieringen wil Hij van zich laten houden. Laat Hem ook van jullie houden door Zijn kunsten te bewonderen en Zijn werken te loven. En met de gulheid die jullie zien wil Hij Zijn liefde tonen. Heb Hem ook lief door Hem te gehoorzamen. Door deze giften en gunsten om ons heen toont Hij Zijn medeleven en barmhartigheid.

Toon Hem eerbied door dankbaar te zijn. Met de tekenen van Zijn perfectie wil Hij Zijn spirituele schoonheid aan jullie laten zien. Probeer dit te zien en laat met verlangen zien dat je zijn liefde en aandacht wilt winnen. En door op alle schepselen en versierselen om jullie heen een persoonlijke zegel, een speciale stempel, een niet na te maken, uniek merkteken te plaatsen laat Hij jullie zien dat alles van Hem is en dat het allemaal Zijn eigen creaties zijn en dat Hij één en alleen, alleen en op zichzelf is. Weet dat Hij één en alleen is en dat er geen tweede zoals Hem is en dat Hij zonder gebreken en uniek is en accepteer Hem ook zo.” Deze en nog meer gelijkende woorden over Hem die bij Zijn aanzien passen, vertelde deze meester aan de bezichtigers waarna de bezoekers zich in twee groepen verdeelden.