Het zal niets meer zijn dan doelloos speelgoed van het toeval, een speelplaats van de natuur en een wreed slachthuis van de levende wezens. Het zal in een woest treurhuis voor de verstandelijke wezens veranderen. Het zal de mens die de tekenen en de volkomenheid zien, verlagen tot het laagste, ellendigste en armoedigste dier. Het zal met de getui- genis van het hele bestaan, wat een spiegel van de volkomenheid van de Schepper is, een gordijn trekken voor Zijn volkomenheid die een grenzeloze heilige perfectie bezit. Het zal het doel van Zijn werken en Zijn schepping vernie- tigen. Vandaar dat dit onmogelijk en onwaarachtig is. Dat polytheïsme tegenstrijdig is met de volkomenheid van God, de mens en het heelal en dat polytheïsme deze volkomenheid vernietigt, is in de eerste uiteenzetting van de 2 de straal, die over drie vruchten van éénheid gaat, met sterke en overtuigende bewijzen aangetoond en bewezen. Vandaar dat we daarheen verwijzen en het hier afslui- ten. De vierde werkelijkheid: Soevereiniteit.

Degene die met volledige aandacht naar dit bestaan kijkt, ziet dat het bestaan een heel eerbiedig en erg actief land is. Hij zal misschien zien dat het net een stad is waarvan de regering erg wijs en de soevereiniteit erg sterk is.

Hij zal zien dat elk ding, elke soort, alles in volledige overgave, met een opdracht bezig is. Het vers weerspiegelt een Goddelijk leger, dat reikt van het atoomleger, de plantendivisie en het dierenbataljon tot aan het sterrenleger.,Het leert ons dat het soldaten zijn van de Heer Die deze kleine ambtenaren, dit grote leger met heer-

sende, scheppende bevelen, commanderende wetten en uitstekende uitvoering ervan beheerst, wat openlijk getuigt van de aanwezigheid van een absolute soevereiniteit en een alles omvattende leiderschap.

Er is nu eenmaal een waarheid van absolute soevereiniteit, dan kan er geen polytheïsme aanwezig zijn. Want vol- gens de scherpe werkelijkheid van het vers

is het zo dat wanneer veel handen zich mengen in een regering die door één enkele persoon wordt uitgevoerd, dan zullen zij deze regering in verwarring brengen. Wanneer er zich in één land twee sultans bevinden of zelfs in een kleine stad twee burgemeesters, dan wordt de orde verstoord, en valt de regering uiteen. Maar wij zien dat van de vleugel van een vlieg tot aan de kaarsen in de hemel; en van de atomen in het lichaam tot aan het gesternte van de planeten een ordelijkheid aanwezig is, waardoor zelfs een inmenging ter grootte van een atoom niet moge- lijk is.

Aan de andere kant is soevereiniteit een eervolle plaats. Het accepteren van een partner breekt en maakt inbreuk op de eer van die soevereiniteit. Voorzeker, ondanks dat de mens vanwege zijn zwakheid behoefte heeft aan vele helpers, vermoordt hij omwille van een beperkte, uiterlijke en voorbijgaande heerschappij, op een wrede manier zijn vriend en kind. Dit bewijst dat soevereiniteit geen concurrenten accepteert. Wanneer nu een zwak schepsel omwille van een beperkte heerschappij dit doet dan zal zeker de Absoluut Krach- tige, Die de Eigenaar is van het hele bestaan op geen enkele manier toelaten dat in Zijn eigen heilige soevereini- teit, wat de oorzaak tot echte en alles omvattende heerschappij en Goddelijkheid is, anderen aan Zijn heerschappij deelnemen of zich erin mengen.

Deze werkelijkheid is in de tweede uiteenzetting van het 2 de licht en verder op nog vele andere plaatsen in de Ri- sale-i Nur met sterke bewijzen aangetoond zodat wij daar naartoe verwijzen.

Door deze vier werkelijkheden te bekijken is onze reiziger de éénheid van God op een waargenomen stage te weten gekomen waardoor zijn geloof (imân) oplichtte. Hij zei met al zijn kracht Ter uitdrukking van de les die hij op deze plaats heeft gekregen wordt er in de eerste uiteenzetting van het tweede hoofdstuk het volgende gezegd: