Het Drieëntwintigste Woord | Het Drieëntwintigste Woord | 4
(1-50)
 De mens is ook een antiek kunstwerk van de Grote Rechtvaardige. De mens is het prachtigste en waardevolste  wonder van Zijn krachten dat Hij met al Zijn namen en al Zijn kunstwerken heeft bekleed. Hij heeft de mens tevens  als een spiegel van het bestaan geschapen. Wanneer het licht van geloof het hart binnenkomt, kunnen alle betekenisvolle  schoonheden worden gelezen. Een gelovige leest deze schoonheden wijsvol en de relatie die hij met zijn  Heer heeft zorgt er ook voor dat deze gelezen kunnen worden. Dit houdt in dat de kunstwerken van de Heer, die in  de mens aanwezig zijn, met woorden naar voren komen als: “Ik ben een kunstwerk, een schepsel van de Kunstenaar  in Zijn Grootheid en ik ondervind Zijn barmhartigheid en vrijgevigheid”. Dit betekent dus dat door het geloof  alle kunstwerken die in de mens aanwezig zijn, worden getoond. De waarde van een mens wordt bepaald aan  de hand van Goddelijke vakmanschap wat de spiegel van de Onafhankelijke is.  Vandaar dat door deze verhouding de onbelangrijke mens een schepsel is dat boven alle andere schepselen  staat. Een schepsel dat wordt aangesproken door de Heer. Hij is Zijn gast die het waard is om het paradijs binnen  te gaan.  Wanneer de band wordt verbroken en ongeloof zich in het hart van de mens nestelt, vallen alle betekenisvolle  Goddelijke namen in het duister en worden ze onleesbaar. Want wanneer de Kunstenaar wordt vergeten, zijn de  geestelijke aspecten die naar de Kunstenaar verwijzen, ook niet te begrijpen. Zo iemand valt als het ware in verval.

De meest betekenisvolle, prachtige kunstwerken en de geestelijke, hoogwaardige schoonheden zullen zich verbergen.  Dat deel dat achterblijft en met het blote oog te zien is, zal worden toegekend aan natuur, toeval en eenvoudige  oorzaken en zal uiteindelijk ook doven. Terwijl elk kunstwerk een stralende diamant is, wordt het een dof stuk  glas. Zijn waarde bestaat dan alleen uit zijn materiële dierlijkheid. En wij hebben al verteld dat het doel en de  vrucht van deze materiële dierlijkheid alleen maar een kort, voorbijgaand en teneinde lopend leven is; een leven in  een situatie waarin men het zwakste, behoeftigste en zieligste schepsel is onder de dieren. Kijk! Ongeloof maakt de  mens doelloos en verandert deze diamanten in kool. 

Het tweede punt: geloof is verlichting. Hiermee kunnen de brieven van de Onafhankelijke gelezen  worden. Het verlicht zelfs het bestaan en redt het verleden en de toekomst van duisternis.  zullen dit geheim toelichten met een voorbeeld, een gebeurtenis die ik heb gezien in de Qur’anvers 

. Het is als volgt. “Allah is de  Helper van degenen die geloven, Hij voert hen van de duisternissen naar het licht…”[2:257]

geen geluid

Het Drieëntwintigste Woord