De Opstanding en het Hiernamaals | De Opstanding en het Hiernamaals | 17
(1-61)

En  deze  bomen  zijn  met  bloemen  en  fruit  versierd alsof  het  juwelen  zijn  en  ze  bedienen  ons  met  allerlei soorten  van  het  lekkerste  fruit.  Dit  fruit  wordt  met  hun

fijne    handen,    d.w.z.    met    hun    takken,    aan    ons aangeboden.  En  een  giftige  honingbij  voedt  ons  met geneeskrachtige en zoete honing. En   we   worden   in   de   mooiste   en   zachtste   kleding gehuld  door  een  insect  dat  geen  handen  heeft.  En  de grote  schat  van  genade  wordt  voor  ons  in  een  klein pitje  bewaard.  Dit  is  overduidelijk  het  werk  van  een prachtige vrijgevigheid en genade.

De  zon,  maan  en  wereld  tot  en  met  het  kleinste schepsel, oftewel alles - behalve de mens en sommige beesten  -  vervullen  hun  eigen  taken  met  een  perfecte oplettendheid.  Ze  begaan  nooit  een  overtreding.  Er  is dus   een   geweldig   alomvattend   gezag,   waaraan   ze gehoorzamen.  En  dit  wijst  op  het  grote  bevel  van  een Machtige   en   Roemrijke   Heer   naar   wie   ze   luisteren.

Bovendien voedt iedere moeder haar kleine en zwakke zuigeling  met  die  gezonde  voedingsmelk.  Het  maakt niet uit of ze de moeder van een plant, dier of mens is.

De opvoeding wordt met haar tedere liefde   uitgevoerd.

 Ja,  een  hongerige  leeuwin  geeft  haar  zwakke  jong  een voorkeursbehandeling; ze eet het vlees dat ze gevangen heeft niet op, maar ze geeft dat aan haar jong.   Ook  een  laffe  kip  valt  een hond  of  een  leeuw  aan  om  haar  jong  te  beschermen.  En  een vijgenboom eet zelf modder, maar ze geeft aan haar jonkies reine die Genadige Heer.

Dit  is  overduidelijk  een  erg  brede  manifestatie  van De    Heerser    van    deze    wereld    heeft    dus    zo'n oneindige  vrijgevigheid,  zo'n  oneindige  genade,  zo'n oneindige   eer   en   zo'n   oneindige   macht.   Oneindige macht      en      eer      vereisen      de      bestraffing      van opstandelingen.

En  oneindige  vrijgevigheid  verlangt  om  oneindig  te kunnen  geven  (ikram).  En  oneindige  genade  verlangt naar  waardige  gunsten  die  bij  Hem  passen.  Maar  van

deze  miljoenen  delen  past  slechts  één  deeltje  in  deze voorbijgaande  wereld  en  in  dit  korte  leven  zoals  één druppel in de zee, en dat wordt hier gepresenteerd. Dat wil  zeggen:  er  komt  een  wereld  der  gelukzaligheid  die passend    en    waardig    is   bij   deze    vrijgevigheid    en genade.

Anders    zou    men    de    aanwezigheid    van    deze genade  moeten  ontkennen.  Dat  is  even  dom  als  de ontkenning van de zon die de dag met zijn licht vervult.

Want   door   de   onherroepelijke    dood   verandert    dit medeleven in ongeluk; de liefde verandert in brand; de weldaad  verandert  in  straf;  het  verstand  verandert  in een  pijnlijk  apparaat;  het  plezier  verandert  in  pijn;  en ook   zou   de   waarheid   van   Gods   genade   moeten verdwijnen.

Er   moet   ook   een   geschikte   strafplaats   zijn   voor Gods  macht  en  glorie.  Want  de  meeste  hoogmoedige onderdrukkers   vertrekken   hiervandaan   ongestraft   en de onderdrukten vertrekken in vernedering.

melk, dat zijn haar vruchten. Dit vertoont overduidelijk aan al wie niet blind is dat het in Zijn naam gedaan wordt en dat dit het werk is  van  een  Heer  met  een  grenzeloze  genade,  vrijgevigheid  en erbarmen. Omdat onbewuste planten en dieren erg bewust en wijs handelen, vertonen ze het bestaan van een Alwetende en Alwijze Heer. Hij zet ze aan het werk en ze handelen in Zijn naam.

geen geluid