Derde     principe:     je     begrijpt     ook     dat     de versieringen  in  deze  wereld  er  niet  alleen  zijn  om  van te genieten of voor een uitstapje. Want: ze geven even plezier,  maar  na  het  vertrek  geven  ze  voor  een  lange tijd  pijn.  Je  mag  proeven  en  ze  wekken  je  eetlust  op, maar  je  blijft  onverzadigd.  Immers,  het  leven  van  de wereld  is  te  kort  of  jouw  leven  is  te  kort.  Het  is  niet genoeg  voor  de  verzadiging.  Dus  deze  versieringen met  een hoge waarde en   een        korte houdbaarheidstermijn     zijn  een  les;  en  ze  zijn  ervoor om  te  danken.  En  ze  stimuleren  je  om  de  blijvende originelen  te  willen  zien.  En  ze  zijn  voor  andere,  zeer hoge doelen ?

Vierde     principe:     je     begrijpt     ook     dat     deze versieringen       in    de    wereld    voorbeelden    zijn    en De waarde en elegantie van alle dingen is zeer groot en mooi,

hoewel ze maar kort bestaan. Dit betekent dat deze kunstwerken kopieën zijn. En ze hebben geen eigen vorm, maar de vorm van andere  dingen.  En  ze  richten  de  blik  van  de  klanten  op  de originelen;  dat  is  wat  we  hier  zien.  In  dat  geval  zijn  dit  soort versieringen  van  de  wereld  de  kopieën  van  de  geschenken  van het Paradijs.  De Barmhartige,  de Genadige  heeft  ze  klaargelegd voor Zijn dienaren van wie Hij houdt, kunnen we zeggen, en zo is het.

Ja,  iedere  creatuur  heeft  zijn  eigen  doelen  en  het  bestaan ervan  heeft  vele  resultaten.  Deze  zijn  niet  beperkt  tot  alleen  de wereld of hun eigen ziel, zoals zij zich op het dwaalspoor kunnen inbeelden.     Door     die     gedachte     ontstaat     zinloosheid     en doelloosheid.   Het   doel   van   alles   wat   geschapen   is   en   de resultaten van het leven zijn voorzeker te verdelen in drie delen.

Eerste: en het hoogste is de betrekking tot de Schepper. De versiering  van   een   mooi  kunstwerk   (schepsel),   dat   Hij   heeft bekleed,  wordt aan de blikken van de eeuwige Getuige (God) in de  vorm  van  een  parade  gepresenteerd.  Voor  deze  aanblik  is slechts  één  wegvloeiend  moment  van  het  leven  genoeg.  Zelfs voor een schepsel dat  nooit heeft  geleefd, is  de intentie van  het bestaan  genoeg.  Dit  doel  is  volledig  verwezenlijkt  door  mooie schepsels die snel verdwijnen. En door zaden en pitten die elk op zich unieke kunstwerken zijn, hoewel ze nooit tot leven komen en nooit fruit en bloemen dragen. Zin- en nutteloosheid beroeren hen niet.  Dus  ieder  ding  vertoont  met  zijn  leven  of  zijn  bestaan  de wonderlijke macht en kunstwerken van de vaardige Schepper. Ze presenteren  dat  aan  de  blikken  van  de  majesteitelijke  Sultan (God), wat het eerste doel is.

Tweede:  het doel van  het  bestaan en  de resultaten van het leven  gaan  over bewuste  wezens.  Met  andere  woorden:  ieder schepsel is één voor één de brief van de waarheid en een artistiek

gedicht en een wijs woord van de almachtige Schepper. Dat wordt aan   de   blikken   van   de   engelen,   djinn,   dieren   en   mensen aangeboden.  Ze  worden  voor  de  lezing  uitgenodigd.  Dat  wil zeggen: het is voor ieder bewust wezen iets wat een les en een aanwijzing inhoudt.