De Opstanding en het Hiernamaals | De Opstanding en het Hiernamaals | 31
(1-61)

Door   deze   bewaring   bestaat   er   een   belangrijk dadenboek  dat  zal  worden  geopend als er  rekenschap moet  worden  afgelegd.  In  het  bijzonder  van  de  mens, want    de    mens    is    in    essentie    het    grootste    en waardevolste  wezen  op  aarde.  Eerst  wordt  het  archief van   zijn   handelingen   geopend.   Daarna   worden   de grote  daden  en  belangrijke  handelingen  van  de  mens grondig  onderzocht.  Vervolgens  worden  ze  gewogen op de grote weegschaal, en ten slotte uitgespreid. De mens is op aarde een kalifaat toevertrouwd, met zijn   ziel   als   onderpand;   en   hij   is   getuige   van   Zijn universele heerschappij en maakt de eenheid van God bekend    in    een    verwarrend    rijk.    Hierdoor    is    hij opgeklommen  tot  bevelhebber  en  opzichter  over  het merendeel   van   de   creaties   die   ook   een   aandeel hebben    in    het    loven    en    bidden;    en    hij    kan    ze terechtwijzen als het fout gaat. Is het dan ooit mogelijk dat  de mens naar  zijn  graf  gaat,  waarna  hij  nooit meer wordt    gewekt    of    verstoord?    En    hoeft    hij    geen verantwoording af te leggen van al zijn daden, klein en groot? Of hoeft hij niet voor te komen in het goddelijke gerechtshof, hoewel hij naar de verzamelplaats van het Hiernamaals gaat? God verhoede! Hoe kan de mens verdwijnen of zichzelf verstoppen onder   de   grond   om   zo   te   ontsnappen   aan   deze Almachtige God, hoewel Hij in staat is om toekomstige dingen     te verwezenlijken?  

De tijd vanaf de schepping der wereld tot aan het heden wordt beschouwd als het verleden en omvat alle gebeurtenissen. Iedere dag, ieder jaar en iedere eeuw is als een regel, bladzijde en een boek  geschreven  met  de  pen  van  het  lot.  De  hand  van  Gods

macht  heeft  Zijn  wondere  tekenen  daarin  geschreven  met  een perfecte wijsheid en orde.

 

De  tijd  vanaf  het  heden  tot  aan  de  dag  der  Opstanding,  tot  het Paradijs, tot de eeuwigheid, wordt de toekomst genoemd en kan alles bevatten wat mogelijk is. Dat wil zeggen: het verleden is de gebeurtenis  en  de  toekomst  is  de  mogelijkheid.  Als  die  twee van Zijn macht - getuigen daarvan en Hij schept iedere Alle gebeurtenissen van het verleden - de wonderen keer  overduidelijk  de  winter  en  de  lente,  die  erg  veel lijken    op    de    ondergang    van    de    wereld    en    de Opstanding! kettingen  van  het  verleden  en  de  toekomst  tegenover  elkaar worden  gelegd,  zie  je  hoe  Hij  de  dag  van  gisteren  geschapen heeft  met  de  bijbehorende  schepsels.  Dan  is  hij  ongetwijfeld evenzeer  in  staat  om  de  dag  van morgen  met  alle  bijbehorende schepsels  te  scheppen.  Er  is  zo  ook  geen  enkele  twijfel  dat  al deze verbazingwekkende creaties van het verleden de wonderen van  een  Almachtige  Majesteit  zijn.  Ze  getuigen  met  volledige zekerheid  dat  deze  Almachtige  ook  in  staat  is  om  alle  unieke dingen van de toekomst die in Zijn bereik liggen te scheppen.

Ja, degene die één appel schept, moet vast en zeker ook in staat  zijn  om  alle  appels  op  aarde  te  scheppen  en  zelfs  de complete lente. En degene die geen lente kan scheppen, kan ook niet  één  appel  scheppen.  Want  die  appel  wordt  op  dezelfde werkbank  gemaakt.  Maar  degene  die  één  appel  kan  scheppen, kan ook een lente scheppen. Een appel is een klein voorbeeld van een boom, van een tuin en bovendien van de gehele kosmos. In de kern van een appel bevindt zich de levensloop van een grote appelboom.  Dit  is  gezien  de  artistieke  oorsprong  (de  appelkern) een  buitengewoon  kunstwerk.  Vandaar  dat  degene  die  deze  zó schept, ook alles kan scheppen. Op dezelfde manier kan degene die  de  dag  van  vandaag  heeft  geschapen,  ook  de  Jongste  Dag scheppen. Een Heer die een lente kan scheppen, kan ook op de Dag   der   Opstanding   alle   doden   opwekken.  
geen geluid